همبستگی سلامت عمومی و کیفیت زندگی در مراقبین جانبازان مبتلا به صدمات نخاعی

اهداف: عوارض ناشی از صدمات نخاعی در جانبازان، ابعاد مختلف زندگی خانواده های آنها را تحت تاثیر قرار می دهد. پژوهش حاضر با هدف تعیین همبستگی میان سلامت عمومی و کیفیت زندگی در مراقبین جانبازان مبتلا به صدمات نخاعی انجام شد. مواد و روش ها: این مطالعه همبستگی در میان 90 نفر از مراقبین جانبازان مبتلا به صدمات نخاعی مراجعه کننده به بیمارستان بوستان اهواز که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند، اجرا شد. داده ها با استفاده از پرسش نامه های سلامت عمومی و کیفیت زندگی (36 سئوالی) گردآوری شدند و با استفاده از آزمون های ضریب همبستگی اسپیرمن و مجذور کای مورد تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: بین کیفیت زندگی و سلامت عمومی مراقبین با سن، جنس، تحصیلات، وضعیت تاهل، سطح اقتصادی، نسبت با فرد مورد مراقبت، و نوع فلج مبتلابه، تفاوت معنی داری وجود نداشت (05/0p>). میانگین نمره سلامت عمومی مراقبین  6/5±5/57 و میانگین نمره کیفیت زندگی مراقبین 7/22±1/55 به دست آمد. بین نمره سلامت عمومی و کیفیت زندگی مراقبین رابطه معنی داری مشاهده شد (01/0=p). نتیجه گیری : بیشترین اختلال در سلامت عمومی مراقبین به ترتیب در حیطه های اضطراب، افسردگی، عملکرد اجتماعی و نشانه های جسمانی وجود دارد. بیشترین اختلال در کیفیت زندگی مراقبین، به ترتیب در حیطه های درک سلامت عمومی، ایفای نقش هیجانی و سلامت روانی وجود دارد. بین سلامت عمومی و کیفیت زندگی مراقبین رابطه وجود دارد و میان برخی از حیطه های سلامت عمومی با کیفیت زندگی در مراقبین جانبازان نخاعی رابطه وجود دارد.