تأثیر سن و استرس ناشی از فعالیت ورزشی بر شمارش سلول های خونی و شاخص های گلبول های قرمز

زمینه و هدف: با توجه به اهمیت تغییرات فیزیولوژیکی مرتبط با سن و اهمیت تاثیر فعالیت بدنی بر پارامترهای هماتولوژیک، این مطالعه به منظور بررسی تأثیر سن و فعالیت حاد استقامتی بر سلول های خونی و شاخص های گلبول های قرمز انجام شد. مواد و روش ها: 87 آزمودنی در سه گروه جوان، میانسال و سالمند پس از تعیین حداکثر اکسیژن مصرفی، یک جلسه فعالیت استقامتی شامل 30 دقیقه رکاب زدن بر روی دوچرخه با شدت 65 - 60 درصد توان هوازی را انجام دادند و متعاقب آن 30 دقیقه استراحت غیر فعال داشتند. قبل، بلافاصله بعد از فعالیت و دوره ریکاوری فاکتورهای همودینامیک اندازه گیری و سه نمونه خونی نیز جهت اندازه گیری شمارش سلول های خونی و شاخص های گلبول های قرمز گرفته شد. جهت بررسی تأثیر سن بر تغییرات این پارامترها در طی فعالیت و ریکاوری از تحلیل واریانس یک طرفه مستقل استفاده شد. یافته ها: حجم پلاسما بعد از فعالیت حاد استقامتی کاهش و در دوره ریکاوری افزایش معناداری داشت. فعالیت استقامتی موجب افزایش معناداری تمامی فاکتورهای اندازه گیری شده به استثنای میانگین حجم سلولی شد. میزان هموگلوبین، هماتوکریت و شمارش گلبول های قرمز در پاسخ به فعالیت استقامتی افزایش معناداری یافتند، در حالیکه در دوره ریکاوری کلیه فاکتورها به استثنای میانگین حجم سلولی، میانگین سلولی هموگلوبین و میانگین غلظت سلولی هموگلوبین کاهش معناداری داشتند. بین پاسخ فاکتورهای هماتولوژیکی به فعالیت استقامتی و نیز دروه ریکاوری در گروه های سنی مختلف تفاوت معناداری مشاهده نشد. نتیجه گیری: بر اساس یافته های تحقیق حاضر می توان نتیجه گیری نمود که سن بر پاسخ تعیین کننده های هماتولوژیکی به فعالیت استقامتی حاد و دوره ریکاوری بعد از آن تأثیرگذار نیست اما فعالیت حاد استقامتی دارای تاثیر معناداری است.