نقش میانجی گر استرس ادراک شده در رابطه بین سخت رویی و کیفیت زندگی در افراد تحت همودیالیز

هدف: هدف تعیین اثر میانجی­گری استرس ادراک شده در رابطه بین سخت­رویی و کیفیت زندگی بود. روش: پژوهش توصیفی از نوع همبستگی و جامعه آماری پژوهش شامل تمام بیماران مراجعه کننده 20 تـا 65 سـال تحت درمان با همودیالیز بیمارستان­های امام خمینی، سینا، هاشمی­نژاد، شریعتی، رسول اکرم در بهار سال 1394 بودند. به روش نمونه­گیری در دسترس تعداد 200 نفر انتخاب و به پرسشنامه­های کیفیت زندگی همودیالیز هیز و همکاران (1994) ، استرس ادراک شده کوهن و همکاران (1983) و سخت­رویی کوباسا (1984) پاسخ دادند. پس از حذف 3 آزمودنی پرت، داده های 197 آزمودنی با استفاده از روش مدل­یابی معادلات ساختاری تحلیل شد. یافته­ها: نتایج نشان داد مدل ساختاری پژوهش با داده­های گردآوری شده برازش دارد و استرس ادراک شده رابطه بین سخت­رویی و کیفیت زندگی را میانجی­گری می­کند و 33 درصد از واریانس متغیر کیفیت زندگی در افراد تحت همودیالیز به واسطه تغییر در نمره­های ابعاد سخت­رویی و استرس ادراک شده تبیین می­شود. نتیجه­گیری: سخت­رویی در بیماران نه تنها ادراک این افراد از عوامل استرس­زا بلکه کیفیت زندگی آن­ها را تحت تأثیر قرار می­دهد. ارزیابی کیفیـت زندگی بیماران به کادر درمان کمک می­نماید تا روش­هـای درمـانی ارتقـاء کیفیت زندگی بیماران را مورد توجـه قـرار دهنـد .