بررسی تاثیر برنامه آموزشی با به کارگیری عزت نفس و باورهای کنترل سلامت بر ارتقای سلامت روان دانشجویان

سابقه و هدف: مفهوم سلامت روان شامل احساس درونی خوب بودن و اطمینان از کارآمدی و اتکا به خود، ظرفیت رقابت، تعلق بین نسلی و خودشکوفایی توانایی­های بالقوه و هیجانی و غیره می­شود. سلامت روان چیزی فراتر از نبود اختلالات روانی است . این مطالعه در راستای تاثیر یک برنامه آموزشی با به کارگیری باورهای کنترل سلامت و عزت نفس بر ارتقا ی سلامت روان دانشجویان در طی سال­های 1383 تا 1386 انجام شده است. مواد و روش­ها: مطالعه حاضر یک تحقیق نیمه تجربی ا ست. نمونه­های انتخاب شده 144 نفر از دانشجویان دانشگاه­های علوم پزشکی گناباد و بیرجند می ­ب اشن د که به صورت تصادفی چندمرحله­ای در دو گروه آزمون (71) و گواه (73) برگزیده و همسان­سازی شدند. ابزار گردآوری اطلاعات شامل پرسشنامه­های دموگرافیک، جایگاه مهار کنترل سلامت چندوجهی ، عزت نفس روزنبرگ و ghq-28 بودند. برنامه­ی آموزشی مورد مداخله در قالب خودشناسی و اعتماد به نفس، اعتقاد و باورهای درونی و بیرونی کنترل سلامت و عزت نفس بر روی گروه آزمون و به صورت روش بحث گروهی متمرکز در ط ی 1 1 جلسه آموزشی توسط محققین طراحی و اج ر ا شد . پرسشنامه­ها قبل، بلافاصله و پس از سه ماه از مداخله در هر دو گروه به طور مجزا ا ر ایه و مقایسه گردید ند . اطلاعات استخراج شده با استفاده از روش­های آمار توصیفی و استنباطی (آنالیز رگرسیون، anova ، همبستگی و تی ) در قالب نرم­افزار spss تجزیه و تحلیل گردید. نتایج: یافته­ها نشان دادند که بین متغیرهای مورد نظر در گروه آزمون نسبت به گروه گواه، قبل و بعد از مداخله تفاوت معناداری وجود دا رد . به طوری که بلافاصله پس از مداخله باورهای بیرونی کنترل سلامت کاهش معنادار و باور درونی و عزت نفس افزایش معناداری داشتند (0001/0 p< ) . همچنین پس از سه ماه از پایان برنامه ، سلامت روان دانشجویان افزایش معناداری نشان داد (0001/0 p< ) . نتیجه­گیری: این برنامه طراح ی شده موجب توانمندی ، مشارکت و بهبود باورهای کنترل سلامت ، عزت نفس و در نهایت منجر به ارتقا ی سلامت روان دانشجویان می­شود که تداوم تاثیر آن نیاز به پیگیری و ا ستمرار دارد.