مولفه های شغلی و محیطی در موارد مزوتلیومای بدخیم پلور و تعیین نسبت شانس بروز مزوتلیوما در مواجهه با آزبست

مقدمه: ارتباط بین بیماری مزوتلیومای بدخیم پلور و مواجهه با آزبست در مطالعات متعددی مورد ارزیابی قرار گرفته است، اما در خصوص نوع مواجهات در ایران و مشاغل پرخطر از نظر بروز مزوتلیوما اطلاعات کافی وجود ندارد. این مطالعه به بررسی مشاغل پرخطر برای مواجهه با آزبست می پردازد.   روش کار: مطالعه حاضر یک مطالعه مورد- شاهد است. در این مطالعه 64 مورد از افرادی که بین سالهای 1380 تا 1387 با تشخیص مزوتلیومای بدخیم پلور در بیمارستان مسیح دانشوری بستری بوده اند به همراه 58 نفر کنترل، توسط مصاحبه تلفنی مورد بررسی قرار گرفتند. در طی مصاحبه با استفاده از یک چک لیست، اطلاعاتی در مورد خصوصیات دموگرافیک افراد، تاریخچه مصرف سیگار، شرح حال دقیق شغلی افراد و افراد هم منزل، و نیز مواجهات شغلی و محیطی با آزبست اخذ شد.   یافته ها: فراوانی مشاغل دارای مواجهه با آزبست در گروه بیماران، به ترتیب شامل ساخت ورقه و لوله سیمان آزبستی 11(2/17%)، عایق کاری 6(4/9%)، ساختمان سازی6(4/9%)، اشتغال در انبار آزبست 3(7/4%)، حفاری چاه های نفت و گاز 2(1/3%) و لنت سازی 2(1/3%) بود و در گروه کنترل در 8 (79/13%) مورد از افراد شاغل در صنعت ساختمان سازی، احتمال مواجهه با آزبست وجود داشت. odds ratio برای مواجهه شغلی با آزبست معادل 51/5 محاسبه شد (47/13-26/2= ci ). مجاورت منزل با صنایع تولید لوله و ورقه های سیمانی آزبستی، شایعترین منشا مواجهات محیطی بود که در11( 18/17% ) مورد از مبتلایان به مزوتلیوما یافت شد ( pvalue< 0.001).   نتیجه گیری : در 87/46% از موارد مزوتلیوما، علت مواجهه با آزبست، اشتغال خود فرد یا افراد هم منزل در کارخانه های تولید لوله و ورقه های سیمانی آزبستی، سکونت در مجاورت این صنایع و یا مصرف محصولات این صنایع در محیط کار و منزل بود. با توجه به الگوی مصرف آزبست در ایران، پیشگیری از مزوتلیومای بدخیم پلور، امری دست یافتنی به نظر می رسد.