اثر تعامل جنسیت و بازداری از تحریک‏پذیری و نوع فیلم‏های تلویزیونی در پرخاشگری ادراک شده دانشجویان

. مقدمه: فیلم‏هایی که در تلویزیون به نمایش گذاشته می شوند باید از نظر محتوای پرخاشگرانه درجه‏بندی شده و فیلم‏هایی با رتبه بالای درجه‏بندی خشونت از نمایش در تلویزیون منع شوند . روش: این پژوهش مطالعه ای تجربی از نوع آزمایشگاهی کوتاه مدت است. در این پژوهش 100 دانشجوی دانشگاه اصفهان که به صورت داوطلبانه برای تماشای فیلم شرکت کرده و 7 فیلم که همگی از تلویزیون ایران پخش‏شده بود به نمایش گذاشته شد. آنها ضمن درجه‏بندی خشونت فیلم‏ها به مقیاس تحریک‏پذیری کاپرا ، مقیاس بازداری محرک مهرابیان و همچنین مقیاس پرخاشگرانه کلامی باس و دورکی پاسخ دادند. یافته ها: فیلم‏ها با درجه‏بندی خشونت بالاتر، پرخاشگری بیشتری ایجاد می کنند. از طرفی بازداری محرک در فیلم‏هایی با پرخاشگری کمتر، بیشتر است. همچنین بازداری محرک سبب کاهش پرخاشگری است و این امر در زنان بیش از مردان دیده شد. نتایج تحلیل چند متغیره برای درجه‏بندی خشونت و افکار پرخاشگرانه نشان داده شد که هم نوع فیلم و هم تحریک‏پذیری معنادار بوده است. اثرهای تعاملی نوع فیلم و بازداری محرک و نیز اثر تعامل چندگانه نوع فیلم، جنس و بازداری محرک معنادار بوده است. نتیجه گیری: بازداری محرک یک مداخله مؤثر برای کاهش خشونت است که از طریق آموزش امکان پذیراست هر چند در مورد تحریک‏پذیری با توجه به ویژگی شخصیتی و سرشتی آن، کمتر می توان انتظار تأثیر مداخله مؤثر را داشت.