نابرابری اجتماعی در فضای شهری مشهد : برآوردی از نابرابریهای درآمدی و تحصیلی در نواحی شهر

نابرابری اجتماعی در فضای شهری حاصل دسترسـی افتراقـی نـواحی شـهر بـه منـابعارزشمند اجتماعی چون ثروت مادی، قدرت، منزلت و سـرمایۀ فرهنگـی اسـت. نتـایجمحاسبۀ دو نوع نابرابری درآمدی و تحصیلی با اسـتفاده از شـاخص ضـریب جینـی درنواحی چهل گانۀ شهر مشهد که دادههای اولیۀ آن از پیمایش وسیع اجتماعی در شـهرمشهد در سال 1387گرفته شـده، نشـان مـیدهـد: اولاً میـزان نـابرابری درآمـدی وتحصیلی شهر مشهد به ترتیب برابر 0.355و 0.267است. ثانیاً بـر مبنـای دو سـنجۀنابرابری درآمدی و تحصیلی میتوان نواحی چهل گانۀ شهر مشهد را به سـه خوشـه یـادستۀ کاملاً متمایز تقسیم کرد. در خوشه های اول تا سـوم بـه ترتیـب 23 ،(%30) 12) (% 57/5و (%12/5) 5ناحیه از نواحی شهر عضـویت پیـدا مـیکننـد. ثالثـاً در بـینخوشه های سه گانۀ نواحی، نظمی سلسلهمراتبی از لحاظ برخورداری از درآمـد خـانوار،تحصیلات سرپرست و همچنین شدت نابرابریهای درآمدی و تحصیلی برقرار است، امااین نظم در مورد دو دسته متغیر مذکور، برعکس است: در حالی که سطح برخـورداریخوشه ها جنبه نزولی دارد، در مورد شدت نابرابری عکس این وضعیت صادق است. اینوضعیت بهروشنی حاکی از توسعۀ نامتوازن فضایی شـهر مشـهد اسـت. بـهعـلاوه، اگـرملاک منصفانه بودن توزیع منابع در بین نواحی، مزیت توزیع برای محرومتـرین نـواحیمنظور شود، در این صورت وضعیت موجود توزیـع درآمـد و تحصـیل در بـین نـواحیچهل گانۀ شهر مشهد دلالت روشنی بر وجود نابرابری غیرمنصفانه در این شهر دارد.