بررسی تغییرات علائم بالینی پس از درمان در گوسالههای مبتلا به سپتیسمی تجربی با اشریشیاکلی

زمینه مطالعه: کلی سپتی سمی اغلب یک بیماری کشنده حاد در نوزادان دامهای مزرعه می باشد. علائم اولیه سپتی سمی غیراختصاصی است و از نشانه های بیماریهای غیر عفونی یا بیماریهای با عفونت موضعی مثل اسهال قابل تفریق نمی باشند. هدف: بررسی تغییرات علائم بالینی در گوساله دارای سپتی سمی تجربی با باکتری اشریشیاکلی سویه o111:h8. روش کار: در 10 رأس گوساله نر هولشتاین پس از طی دوره سازگاری، سپتی سمی تجربی ایجاد و از 24 ساعت قبل از سپتی سمی تا 48 ساعت بعد از آن، ثبت علائم حیاتی و هفت معیار بالینی و کشت خون انجام و درمان از 24 ساعت پس از ایجاد سپتی سمی شروع شد. نتایج: تغییرات رفلکس مکیدن و شوک معنی دار نبود. تغییرات اشتها، دهیدراسیون، رفتار عمومی، توانایی برخاستن و اسکور تام در گوساله های مورد مطالعه از قبل از ایجاد سپتی سمی تا 24 ساعت پس از سپتی سمی و نیز تا 24 ساعت پس از درمان معنی دار بود (001/0 > p). تغییرات قوام مدفوع با شروع درمان معنی دار مشاهده شد (04/0 > p). تعداد ضربان قلب (به ترتیب 040/0 p = و 033/0 p =)، تعداد تنفس (به ترتیب 009/0 p= و 001/0 p=) و دمای بدن (به ترتیب 001/0 p< و 004/0 p=) تا ساعت 24 پس از ایجاد سپتی سمی و تا 24 ساعت پس از درمان تغییرات معنی داری داشتند. کشت خون جز در ساعت صفر و 48، در همه موارد مثبت بود. نتیجه گیری نهایی: این مطالعه حاکی از آن است که علائم بالینی به دنبال سپتی سمی، به سرعت تغییرات نامطلوبی را نشان می دهند که بسته به آغاز درمان در زمان مناسب و داروی انتخاب شده تقریباً طی 24 ساعت برطرف می گردد. بنابراین وجود یک سیستم هدفمند اسکوربندی بیماری در ارزیابی بالینی سپتی سمی، کمی سازی روند تغییرات و اثربخشی درمان مؤثر خواهد بود.