بنیاد پداگوژی بازی های بومی و محلی ایرانی و اهمیت آنها در گسترش ابعاد جسمانی و روانی دانش آموزان دوره ابتدایی

هدف پژوهش حاضر بنیاد پداگوژی بازی های بومی و محلی ایرانی و اهمیت آنها در گسترش ابعاد جسمانی و روانی دانش آموزان دوره تحصیلی ابتدایی بوده است. روش تحقیق نیمه تجربی و جامعه آماری کلیه دانش آموزان دوره تحصیلی مقطع ابتدایی سراسر کشور را در برمی گیرند. نمونه آماری بهصورت خوشه ای دومرحله ای و تصادفی ساده انتخاب شده است. در هر استان نیز، اعضای اصلی تیم بازی های بومی و محلی آن استان و مجموعاً 144 نفر مورد بررسی قرار گرفته اند. اطلاعات مربوط به آمادگی جسمانی توسط آزمون های مربوطه و ابزار جمع آوری اطلاعات در بخش ویژگی های روانی، پرسشنامه محققساخته بود که روایی صوری و محتوایی آن توسط گروهی از اساتید صاحب نظر دانشگاهی بررسی و تأیید شد. برای محاسبه پایایی پرسشنامه از روش آلفا کرونباخ استفاده شد (86/0). بازی های بومی و محلی به مدت هشت هفته و هفته ای سه جلسه، طبق دستورالعمل اجرا گردید. رکورد آزمون های آمادگی جسمانی و ویژگی های روانی هریک از بازیکنان پیش و پس از دوره تمرین مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج تحقیق تأثیر مثبت بازی های بومی و محلی بر ابعاد مختلف جسمانی و روانی کودکان را نشان داد بهنحوی که این بازی ها می توانند به عنوان ابزار تربیتی ارزنده ای در رشد همه جانبه کودکان نقش مهمی را ایفا نمایند.