بررسی رابطه مؤلفه های مدارس یادگیرنده با نوآوری شغلی معلمان و کیفیت فعالیت های آموزشی و پرورشی

هدف از این پژوهش، بررسی رابطه بین مؤلفه های مدارس یادگیرنده با نوآوری شغلی معلمان و کیفیت فعالیت-های آموزشی و پرورشی بود. روش پژوهش توصیفی- همبستگی است. جامعه آماری شامل کلیه معلمان مدارس ابتدایی استان همدان )6346) بوده و حجم نمونه بر اساس فرمول کوکران به تعداد 362 آزمودنی تعیین گردید. نمونه-گیری با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای نسبی انجام شد. جهت جمع آوری داده ها از سه پرسشنامه شامل مدارس یادگیرنده پارک (2006)، نوآوری شغلی اتلای و اکیف (1982) و کیفیت فعالیت های آموزشی و پرورشی مدارس سنجری و همکاران (1385) استفاده گردید. برای سنجش میزان پایایی پرسشنامه ها از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد، و به ترتیب 92/0 ، 78/0 و 84/0 برآورد گردید. یافته ها نشان داد که وضعیت مؤلفه های مدارس یادگیرنده، نوآوری شغلی معلمان و کیفیت فعالیت های آموزشی و پرورشی بالاتر از سطح متوسط بود. به علاوه، بین مؤلفه های مدارس یادگیرنده با نوآوری شغلی معلمان و کیفیت فعالیت های آموزشی و پرورشی رابطه مثبت و معناداری مشاهده شد. نتایج تحلیل رگرسیون بیانگر آن بود که مؤلفه سرآمدی شخصی در پیش بینی نوآوری شغلی معلمان مؤثر است، و ابعاد سرآمدی شخصی، الگوهای ذهنی، چشم انداز مشترک و یادگیری تیمی بیشترین تأثیر را در پیش بینی کیفیت فعالیت های آموزشی و پرورشی دارند.