بررسی تأثیر پماد نیتروگلیسیرین بر دیسمنوره اولیه در دانشجویان ساکن در ‏خوابگاههای منتخب دانشگاه علوم پزشکی تهران در سال ۱۳۷۸

این پژوهش، یک مطالعه کارآزمایی بالینی کنترل شده تصادفی دو سوکور، است که به منظور ‏بررسی تأثیر پماد نیتروگلیسرین بر دیسمنوره اولیه در دانشجویان ساکن در خوابگاههای ‏منتخب دانشگاه علوم پزشکی تهران در سال 1378 با هدف تعیین تأثیر پماد نیتروگلیسرین بر ‏شدت درد دیسمنوره اولیه و همچنین تعیین عوارض جانبی حاصل از آن انجام شد . واحدهای پژوهش، شامل 112 نفر دانشجوی مبتلا به دیسمنوره اولیه درجه دو و سه بود که ‏بطور تصادفی به دو گروه کنترل (56 نفر) و تجربه (56 نفر) تقسیم شدند . شدت درد و عوارض ‏در یک نوبت قبل ، و پنج نوبت بعد از مصرف پماد (15 و 30 دقیقه و 1 و 2 و 4 ساعت) ارزیابی ‏گردید ، آنگاه از طریق مقایسه دو گروه از نظر شدت درد و عوارض ، تأثیر دارو و دارونما مقایسه ‏گردید . از طرفی با مقایسه شدت درد در نوبتهای مختلف اندازه گیری در گروه تجربه ، روند ‏شدت درد و روند اثر تسکین دارو تعیین گردید. شدت درد بر اساس مقیاس مقایسه ای بصری ‏و عوارض بوسیله مقیاسهای رتبه ای کلامی سنجیده می شد .نتایج نشان داد که در دقیقه 30 و ساعات 1 و 2 و 4 بعد از مصرف ، شدت درد در گروه تجربه ‏بطور معنی داری کمتر از گروه کنترل بود (در همه موارد 00/0≥‏p‏) همچنین اثر تسکینی پماد ، ‏در فاصله 15 الی 30 دقیقه بعد از مصرف پماد ، آغاز شده و 2 ساعت پس از مصرف به اوج ‏خود رسیده و سپس کاهش یافته ولیکن این اثر تا ساعت چهارم همچنان ادامه یافت . بر اساس یافته های پژوهش 5 میلی گرم پماد نیتروگلیسرین 1% در 2/89 % موارد قادر به ‏تسکین درد دیسمنوره اولیه بوده ولی با عوارضی نظیر سر درد (48% در گروه تجربه در مقابل ‏‏1/8% درگروه کنترل00/0≥‏p‏) ، سرگیجه ( 4/21% درگروه تجربه در مقابل 8/1% در گروه ‏کنترل، 00/0≥‏p‏) ، بر افروختگی (7/35% در گروه تجربه در مقابل 8/1% در گروه ‏کنترل،00/0≥‏p‏) ، اریتما (8/10% در گروه تجربه در مقابل 0% در گروه کنترل،05/0≥‏p‏) و افت ‏معنی دار فشارخون سیستولیک و دیاستولیک (05/0≥‏p‏) و افزایش معنی دار نبض (05/0≥‏p‏) ‏همراه است .