تحلیل وضعیت آگاهی و نگرش نسبت به ویروس نقص ایمنی انسانی ایدز در جمعیت ایرانی: مرور ساختار یافته و فرا تحلیل

مقدمه و اهداف: با گسترش ابتلاء به hiv/ایدز در ایران، افزایش سطح دانش و نگرش در جامعه بخصوص گروه های در معرض خطر نقش کلیدی در پیشگیری از همه گیری دارد. در مطالعه حاضر با بکارگیری روش های مرور ساختاریافته، مستندات مرتبط با آگاهی و نگرش در مورد hiv/ایدز بررسی و با استفاده از تکنیک های متاآنالیز مقادیر آن ها در جامعه برآورد شد. روش کار: پس از جستجوی مستندات، مجموعاً 62 مطالعه منتشر شده در بین سال های 1377 تا 1387 بررسی گردید. جهت نمایش نتایج از نمودار انباشت و برای ارزیابی منبع ناهمگونی از مدل متارگرسیون استفاده گردید. نتایج: مطالعات وارد شده از نظر متدولوژی (شیوه نمونه گیری و ابزار جمع آوری اطلاعات) تفاوت های زیادی با یکدیگر داشتند که این موضوع مانع از ترکیب آماری مطالعات بود. در مجموع 24 مطالعه، با مجموع حجم نمونه 24,011 نفر مورد بررسی قرار گرفتند که میانگین نمره دانش بین 7/14 تا 0/84 (از مبنای 100) متغیر بود. در 16 مطالعه مربوط به نگرش 11,104 نفر ارزیابی شده بودند که میانگین نمره نگرش بین 6/32 تا 4/78 (از 100 نمره) متغیر بود. نتیجه گیری: به نظر می رسد که دانش و نگرش همچنان نیازمند ارتقاء است؛ هرچند نتایج مطالعات مختلف پراکندگی زیادی را نشان می دهند که می تواند به دلیل تفاوت در گروه های هدف و متدولوژی مطالعات باشد. عدم مشاهده تغییر قابل ملاحظه در سطح دانش و نگرش گروه های مختلف در طول دوره مورد بررسی بر لزوم برنامه ریزی در راستای اصلاح، گسترده تر و اثر بخش تر کردن فرآیند های آموزشی تأکید دارد.