رابطه بین خلّاقیت و راهبردهای مقابله با استرس با بازیگوشی در دانشجویان

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطۀ بین خلّاقیت و راهبردهای مقابله با استرس با بازیگوشی در دانشجویان بود. جامعۀ آماری دانشجویان دانشگاه اصفهان بودند که به شیوۀ تصادفی طبقه ای 310 نفر به عنوان نمونه انتخاب شد. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های راهبردهای مقابله با استرس، خلّاقیت عابدی و بازیگوشی استفاده شد. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از روش همبستگی و رگرسیون و نرم افزارهای amos و spss استفاده شد. بر طبق نتایج تحلیل، راهبردهای مقابله ای مسئله مدار و هیجان مدار در سطح 01/0 و راهبرد مقابله ای اجتنابی در سطح 05/0 به پیش بینی بازیگوشی قادر بوده است. در مجموع راهبردهای مقابله ای 46% از واریانس بازیگوشی را تبیین می کنند. به علاوه بازیگوشی با خلّاقیت رابطۀ مثبت معناداری در سطح 01/0>p دارد. همچنین بازیگوشی با ابعاد سیالی، ابتکار، انعطاف پذیری و بسط رابطۀ مثبت معنادار دارد. خلّاقیّت نیز با ابعاد بازیگوشی رابطۀ مثبت معنادار دارد. خلّاقیت با بعد استقلال رابطۀ مثبت معناداری نشان نداد، به طور کلی افرادی که اهل تفریح و بازیگوشی هستند، کم تر احتمال دارد که استرس را تجربه کنند. همچنین افراد بازگوش به احتمال زیاد خلّاق تر هستند.