بررسی اثر داروی سوماتریپتان بر یادگیری و حافظۀ مختل شده به دنبال القای مهار منتشر شوندۀ مکرر

مقدمه: مهار منتشر شونده، یک موجی گذرا و خود منتشر شونده از دپلاریزاسیون نورون ها و سلول های گلیال است که با مهار موقتی تمام فعالیت های مغز ادامه پیدا می کند. مهار منتشر شونده در میگرن و سایر سردردها دخالت داشته و می‏تواند در مدل‏های حیوانی، با تحریکات الکتریکی و شیمیایی ایجاد شود. نشان داده شده است که مهار منتشر شوندۀ مکرر موجب اختلالات حافظه در موش های صحرایی جوان می شود. اثر داروهای پیشگیری کننده از میگرن بر روی مهار منتشر شونده، گزارش شده است. در مطالعۀ حاضر اثر سوماتریپتان به عنوان یک داروی پیشگیری کننده از میگرن بر اختلالات حافظۀ القاء شده توسط مهار منتشر شونده در موش‏های صحرایی جوان بررسی شد. مواد و روش ها: موش های صحرایی ویستار (80-60 گرمی) در گروه‏های؛ مهار منتشر شونده، شم، سوماتریپتان 0/1 و سوماتریپتان 0/5 تقسیم شدند و مهار منتشر شونده با تزریق کلرید پتاسیم (2 مولار) به صورت هفتگی به مدت چهار هفته القاء شد. سوماتریپتان (0/1 و 0/5 میلی گرم/کیلوگرم) نیز به صورت هفتگی به مدت 4 هفته در گروه های درمان تجویز شد. حافظۀ ایجاد شده متعاقب یادگیری اجتنابی غیر فعال به وسیلۀ تست جعبۀ شاتل در زمان های مختلف در موش‏های صحرایی بررسی شد. یافته ها: مهار منتشر شونده به طور چشمگیری زمان تأخیر اولیۀ ورود به محفظۀ تاریک شده را افزایش داد. مهار منتشر شونده، یادآوری فعالیت آموخته شده را نیز مختل کرد. تجویز دوز پایین سوماتریپتان سبب بهبود حافظه 30 دقیقه پس از یادگیری شد، درحالی‎که دوز بالا می تواند سبب بهبود حافظه 30 دقیقه، 24 ساعت و 1 هفته پس از یادگیری شود. نتیجه گیری: این مطالعه نقش مثبت سوماتریپتان در یادگیری و اختلال حافظۀ ایجاد شده توسط مهار منتشر شوندۀ مکرر را نشان داد.