ارائه رویکردی نوین جهت سنتز، درون گیری داروهای آب دوست و ارزیابی فیزیکوشیمیایی نانوسامانه لیپوزومی حساس به ph؛ بهبود کارایی درمانی داروی دوکسوربیسین با هدف اثر گذاری بر درمان سرطان استخوان و کاهش اثرات جانبی دوکسوربیسین

مقدمه: سرطان یکی از زیان بارترین بیماری ها در جهان است. داروی دوکسوروبیسین یک عامل ضدسرطان است که در درمان سرطان های مختلف ازجمله سرطان استخوان کاربرد دارد، اما با وجود خواص درمانی در دراز مدت عوارض جانبی متعددی را در پی دارد. در این پژوهش با هدف کاهش عوارض جانبی و بهبود و افزایش اثر درمانی از حامل لیپوزومی استفاده شده است. روش بررسی: لیپوزوم های حاوی dppg و کلسترول با نسبت 70:30 به همراه داروی دوکسوروبیسین با روش شیب ph گرادیان تهیه شدند. میانگین قطر نانوذرات و بار سطحی با استفاده از دستگاه زتا سایزر تعیین گردید، همچنین میزان بارگذاری و رهایش دارو از نانولیپوزوم ها با استفاده از روش دیالیز تعیین شد. همچنین مورفولوژی سطحی و تعداد لایه های درونی به وسیله sem و tem بررسی شد. نتایج: با استفاده از دستگاه زتا سایزر میانگین قطر لیپوزوم حاوی دوکسوروبیسین 126 نانومتر به دست آمد. راندمان بارگذاری دارو دوکسوروبیسین نانولیپوزومه 89 درصد به دست آمد. با استفاده از روش دیالیز میزان رهایش دارو طی 48 ساعت در شرایط اسیدی 46 درصد است. نانو ذرات به صورت کروی و دولایه می باشند. نتیجه گیری: طراحی سامانه آهسته رهش حساسیت به ph، باعث کاهش آسیب رساندن داروی دوکسوربیسین به سلول های سالم، ضمن افزایش دسترسی زیستی و اثرات سمی در مقابل سلول های سرطانی می شود.