مقایسه اثر استامینوفن، آسپرین و ایبوپروفن بر حرکت ارتودنسی و تحلیل ریشه دندان خرگوش

سابقه و هدف: هدف از این مطالعه بررسی اثر 3 داروی متداول nsaids شامل استامینوفن، آسپرین و ایبوبروفن بر حرکت ارتودنسی دندان و تحلیل ریشه در خرگوش بود.مواد و روشها: مطالعه به روش تجربی و با استفاده از مشاهده و فرم اطلاعاتی به عنوان روش جمع آوری اطلاعات انجام شد. روش نمونه گیری بصورت simple random dampling بود. تعداد 24 عدد خرگوش نر بالغ، از نژاد سفید نیوزیلندی و با وزن 1.35-2.5kg به طور تصادفی به 3 گروه مطالعه و 1 گروه کنترل تقسیم شدند که هر گروه شامل 6 خرگوش بود. تحت بیهوشی niti closed coil spring بین دندان انسیزور و مولر اول سمت چپ فک پایین تعبیه شد. این وسیله نیرویی در حد 6 انس را به دندانها وارد می کرد که توسط نیروسنج به هنگام نصب اندازه گیری شد. به گروه استامینوفن روزانه یکبار، 200mg/kg استامینوفن به صورت قرص داده شد. به گروه آسپرین روزانه یکبار 100mg/kg آسپیرین به صورت قرص داده شد. به گروه ایبوبروفن روزانه یکبار، 10mg/kgایبوبروفن و به صورت سوسپانسیون داده شد. به گروه کنترل در طی مدت مطالعه دارویی داده نشد. بعد از 1 ماه خرگوشها sacrifice شده و حرکت ارتودنسی دندان مولر اول توسط گیجهای مخصوص با دقت 0.05mm اندازه گیری شد. بعد از انجام مراحل هیستولوژیک، مقاطعی (مزیودیستالی) از هر گروه تهیه و مقاطع میانی ریشه برای محاسبه تحلیل ریشه سمت مزیال ریشه مولر اول انتخاب و تحلیل سمت مزیال ریشه دندان مولر اول توسط کامپیوتر محاسبه شد. میانگین میزان حرکت دندان و تحلیل ریشه توسط آنالیز anova مورد بررسی قرار گرفت و برای مقایسه گروههای مختلف از آنالیز multiple comparisons استفاده شد.یافته ها: گروه ایبوبروفن و آسپرین تفاوت آماری معنی داری را در حرکت ارتودنسی دندان در مقایسه با گروه کنترل و گروه استامینوفن نشان دادند (p<0.001). گروه آسپرین کمترین میزان تحلیل ریشه را نشان داد که در مقایسه با سایر گروهها از لحاظ آماری معنی دار بود (p<0.05). نتیجه گیری: استامینوفن اثری روی حرکت ارتودنسی دندان نداشت ولی آسپرین و ایبوبروفن سبب کاهش حرکت ارتودنسی دندان شدند. مصرف آسپرین ممکن است سبب کاهش تحلیل ریشه شود.