اثر ماساژ درمانی روی عملکرد بدنی و ریکاوری ادارک شده پس از تمرین حاد برون گرا در مردان ورزشکاران بدنساز

مقدمه: ماساژ ورزشی یکی از شیوه های درمانی برای بهبود و پیش گیری از آسیب های ورزشی استفاده می شود. هدف از تحقیق حاضر، تعیین اثرات ماساژ ورزشی پس از تمرین حاد روی عملکرد بدنی و ریکاوری ادارک شده در ورزشکاران مرد تمرین کرده ی بدنساز بود. روش ها: تعداد 30 مرد ورزشکار بدنساز به عنوان آزمودنی انتخاب شدند و به طور تصادفی در دو گروه تجربی (15 نفر) و شاهد (15 نفر) قرار گرفتند. 5 ست با حداکثر انقباض بیشینه در سطح (5±) 85 درصد یک تکرار بیشینه ی گروه های عضلانی اکتنسورها و فلکسورهای زانو اجرا کردند. سپس گروه تجربی یک دوره ی ماساژ ورزشی به مدت 30 دقیقه با استفاده از تکنیک های ماساژ بلافاصله پس از تمرین دریافت نمودند، در حالی که به گروه شاهد آموزش داده شد که زندگی عادی خود را حفظ کنند. عملکرد ورزشی ریکاوری ادراک شده به ترتیب با استفاده از پرش ارتفاع (sargent jump test) و پرسش نامه ی ریکاوری ادراک شده قبل و بلافاصله، 2، 24 و 72 ساعت پس از تمرین اندازه گیری شد. داده های به دست آمده با استفاده از آزمون آماری repeated measures anova تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: اگر چه پس از تمرین حاد کاهش معنی داری در عملکرد ورزشی و ریکاوری ادراک شده و افزایش معنی داری در کوفتگی عضلانی هر دو گروه مشاهده گردید، اما نتایج بهبود معنی داری در عملکرد ورزشی و ریکاوری ادراک شده در گروه تجربی در مقایسه با گروه شاهد را پس از 24 ساعت ماساژ درمانی نشان داد (05/0 > p). نتیجه گیری: نتایج این مطالعه پیشنهاد می کند که یک جلسه ماساژ درمانی اثر ویژه ای روی بهبود عملکرد بدنی و ریکاوری ادراک شده ی ورزشکاران بدنساز تمرین کرده دارد. با این حال ممکن نیست در درمان قدرت مفید باشد.