بررسی ارتباط بین شدت بیماری درماتیت آتوپیک در کودکان مبتلا با وضعیت سلامت روان مادران آن ها

مقدمه: بیماری درماتیت آتوپیک (خشکی سرشتی پوست اطفال) 10 درصد کودکان جامعه ی ایرانی را گرفتار می کند. حضور علایمی مانند خارش و خشکی شدید پوست می تواند سبب اختلالات خواب و اختلالات عاطفی در کودک و در نتیجه باعث ایجاد استرس ناشی از بیماری فرزند و صرف وقت و هزینه در محیط خانواده شود. والدین از عوارض روان شناختی بیماری آتوپی در امان نیستند. در نتیجه، انتخاب برنامه های مشاوره ای برای والدین می تواند در بهبود اثربخشی درمان مؤثر باشد. به همین دلیل شناخت ویژگی های روان شناختی مادران کودکان مبتلا به آتوپی و احتمال وجود رابطه ی آن با شدت بیماری کودکان می تواند به انتخاب درمان مؤثرتر و شیوه های حمایتی از خانواده ی کودکان مبتلا منجر شود. روش ها: این مطالعه روی مادران کودکان مبتلا به درماتیت آتوپیک انجام شد. شدت بیماری درماتیت آتوپیک در 82 کودک مبتلا ارزیابی شد و در میان مادران آن ها 5 پرسشنامه ی افسردگی- اضطراب- استرس، کمال گرایی، ارزیابی شخصیت، سلامت عمومی و شیوه های فرزندپروری توزیع شد. یافته ها: آزمون همبستگی pearson یک ارتباط مستقیم بین شدت بیماری کودک و استرس و کمال گرایی مادر (05/0 > p) و نیز یک ارتباط معکوس بین شدت یبماری کودک و برون گرایی و گشودگی (2 زیر مقیاس از آزمون سنجش شخصیت) و وضعیت سلامت عمومی مادر (0 > r) را نشان داد. نتیجه گیری: از آن جایی که بین جنبه های مختلف ویژگی های روان شناختی مادر و شدت بیماری درماتیت آتوپیک در کودک ارتباط واضحی نشان داده شد، مداخلات هم زمان درمانی در مادران کودکان مبتلا در کنترل بیماری کودک مؤثر به نظر می رسد.