بررسی توزیع دوز در اسکنر ct با استفاده از فانتوم های polymethyl methacrylate (pmma) استوانه ای

مقدمه: هدف از این تحقیق، بررسی تأثیر اندازه ی بیمار بر مقدار و توزیع دوز ct (computed tomography) بر اساس فانتوم های استوانه ای استاندارد پلی متیل متااکریلیک (pmma یا polymethyl methacrylate) بود. روش ها: در این تحقیق، یک روش فیلم دوزیمتری دو بعدی با استفاده از فیلم های رادیوگرافی ارایه شد و با به کارگیری فانتوم هایی با قطرهای 10، 16، 24 و 32 سانتی متر، تأثیر اندازه ی بیمار بر توزیع دوز و میزان دوز دریافتی مورد بررسی قرار گرفت. برای ساخت فانتوم های استوانه ای، از ورقه های پرسپکس استفاده شد. با انجام کالیبراسیون مناسب توزیع دوز دو بعدی به وسیله ی فیلم دوزیمتری در این فانتوم ها، در طی یک دور چرخش گانتری اندازه گیری شد. یافته ها: توزیع دوز در فانتوم های استوانه ای به خصوص در نواحی نزدیک تر به سطح متقارن نبود. افزایش عرض پرتو، مقدار دوز دریافتی در مقطع فانتوم را افزایش داد. با افزایش قطر فانتوم، دوز دریافتی در ناحیه ی مرکزی فانتوم نسبت به سطح آن به میزان بیشتری کاهش یافت؛ به گونه ای که در فانتوم استوانه ای به قطر 16 سانتی متر، دوز دریافتی در ناحیه ی مرکزی فانتوم به 65 درصد دوز دریافت شده بر روی سطح آن کاهش یافت. در حالی که این کاهش، برای فانتوم استوانه ای به قطر 24 سانتی متر، 45 درصد و برای فانتوم استوانه ای به قطر 32 سانتی متر، 35 درصد بود. نتیجه گیری: توزیع دوز در مقطع بدن کودکان بیمار یکنواخت تر است و بسیار متأثر از تضعیف ناشی از تخت و حرکت اضافه تیوپ است که منجر به عدم تقارن توزیع دوز می شود. دوز دریافتی کودکان بیمار نسبت به بزرگ سالان با mas یکسان بیشتر است. واژگان کلیدی: computed tomography، دوزیمتری، دوز ارگان، فیلم دوزیمتری