اثرات تضعیفی عصاره ی آبی دارچین بر یادگیری و حافظه ی فضایی رت صحرایی نر مبتلا به دیابت شده با استرپتوزوتوسین

مقدمه: دارچین (cinnamonum verum) دارای اثرات درمانی همچون ضد دیابت، کاهش دهنده ی وزن، چربی و قند خون می باشد. هدف از انجام این مطالعه، بررسی اثرات عصاره ی آبی دارچین بر یادگیری و حافظه ی فضایی در رت های مبتلا به دیابت بود. روش ها: در این بررسی، 28 سر رت نر بالغ از نژاد ویستار (wistar) با محدوده ی وزنی 30 ± 200 گرم استفاده شد. رت ها به چهار گروه هفت تایی شاهد یا سالم، سالم دریافت کننده ی عصاره، مبتلا به دیابت و مبتلا به دیابت دریافت کننده ی عصاره تقسیم شدند. القای دیابت با تزریق داخل صفاقی 50 میلی گرم بر کیلوگرم استرپتوزوتوسین انجام شد. آزمایش ها برای سه هفته طراحی شد. در این مدت، تیمار با استفاده از عصاره با دز 200 میلی گرم بر کیلوگرم انجام شد. در پایان دوره، وزن رت های تحت تیمار با گروه شاهد مقایسه گردید. سنجش یادگیری و حافظه ی فضایی به کمک ماز شعاعی هشت بازویی انجام شد. داده ها با نرم افزار spss و با استفاده از آزمون repeated measures anova تحلیل شد. یافته ها: افزایش معنی دار (05/0 > p) در زمان سپری شدن برای یافتن غذا در رت های مبتلا به دیابت، دریافت کننده ی عصاره و مبتلا به دیابت دریافت کننده ی عصاره در مقایسه با گروه شاهد، نشان دهنده ی اثرات تضعیفی دارچین روی یادگیری و حافظه ی فضایی رت ها بود. نتیجه گیری: عصاره ی آبی دارچین، منجر به تضعیف یادگیری و حافظه ی فضایی رت های مبتلا به دیابت می شود. احتمال می رود این اثر تضعیفی در رت های دیابتی دریافت کننده ی دارچین، ناشی از افزایش قند خون و اثرات مخرب آن بر عملکرد سیستم عصبی باشد.