بررسی اثرات درمان مداوم و مقطعی با داکسی سایکلین بر فراسنجه های بیوشیمیایی سرم در طیور گوشتی مبتلا به کلی باسیلوزیس

باکتری اشریشیا کولای یکی از مهم­ترین عوامل ایجاد عفونت در پرندگان می باشد. عوامل آنتی بیوتیکی به­طور گسترده ای به منظور کاهش خسارات ناشی از باکتری اشریشیا کولای در صنعت طیور استفاده می شوند. هدف از مطالعه حاضر مقایسه دو روش تجویز مقطعی و ممتد داکسی سایکلین بر علائم بالینی وجراحات ناشی از کلی باسیلوزیس و برخی فراسنجه های بیوشیمیایی سرم در طیور گوشتی بود. این مطالعه در یک فارم گوشتی که دارای دو سالن مشابه و مبتلا به کولی باسیلوزیس بود، انجام شد. در گروه اول داکسی سایکلین با روش ممتد به مدت 4 روز و در گروه دوم به روش تجویز مقطعی به مدت 4 روز و روزانه 8 ساعت استفاده شد. پس از درمان مذکور، از هر گروه تعداد 20 نمونه خونی اخذ و میزان آنزیم­های آلانین آمینوترانسفراز (alt)، آسپارتات آمینوترانسفراز (ast) و آلکالین فسفاتاز (alp)، پروتئین تام و کراتینین سرم اندازه گیری شد. همچنین، شمارش تفریقی گلبول های سفید انجام شد. جراحات کالبدگشایی و بالینی نیز ارزیابی گردید. برای مقایسه آماری داده­ها، از آزمون t مستقل استفاده شد. بین دو روش تجویز دارو از نظر میزان ast سرم اختلاف آماری معنی داری وجود داشت (05/0p<). میزان alt، alp و کراتینین سرم در گروه تجویز ممتد دارو به­طور غیرمعنی داری کمتر از گروه مقطعی تجویز دارو بود. همچنین، میزان گلبول های سفید و لنفوسیت خون در گروه درمانی ممتد کاهش معنی­دار (05/0p<) ولی میزان هماتوکریت، هتروفیل و ائوزینوفیل افزایش معنی­داری (05/0p<) را نشان داد. نتایج مطالعه نشان داد که استفاده مقطعی از داکسی سایکلین در درمان کلی باسیلوزیس طیور نتیجه بهتری از تجویز ممتد دارو دارد.