بررسی ترکیبات شیمیایی و خصوصیات سیلویی علوفه کنگر فرنگی با و بدون اوره و ملاس

این آزمایش به منظور ارزیابی فیزیکی و شیمیایی سیلاژ علوفه کنگر فرنگی (cynara scolymus) در قالب طرح کاملا تصادفی با 7 تیمار شامل تیمار شاهد (علوفه)، تیمار دو (علوفه و 5% ملاس )، تیمار سه (علوفه و 10 % ملاس )، تیمار چهار (علوفه و1% اوره )، تیمار پنج (علوفه و 5% ملاس و 1% اوره)، تیمار شش (علوفه و2% اوره) و تیمار هفت (علوفه و 5% ملاس و 2 % اوره) به مدت دو ماه به اجرا در آمد. اندازهگیری ترکیبات شیمیایی پس از سیلوکردن نشان داد که ماده خشک تیمارهای 4، 5 و 7 به طور معنی داری پایین تر از سایر تیمارهای آزمایشی بود (p<0.05). به طور معنی داری میزان پروتئین خام بالاتری در تیمارهای حاوی 1 و 2 درصد اوره نسبت به سایر تیمارها (صفر درصد اوره) مشاهده شد (p<0.05). همچنین، میزان دیواره سلولی و دیواره سلولی منهای همی سلولز در تیمار شاهد به طور معنی داری نسبت به سایر تیمارها بیشتر بود (p<0.05). نتایج ارزشیابی فیزیکی نشان داد، تیمارهای شاهد و 4 به طور معنی داری ازکیفیت ظاهری بالاتر و همچنین بیشترین مقدار انرژی در تیمار4 نسبت به سایر تیمارها برخوردار بودند (05/0p<). میزان کل اسیدهای چرب فرار به طورمعنی داری در تیمارهای 3 و 5 بیشتر از شاهد بود (05/0p<). تفاوت معنی داری از نظر ph در میان تیمارها مشاهده نشد و تیمارهای 6 و 7 به طور معنی داری بالاترین ازت آمونیاکی را نشان دادند (05/0p<). بنابراین، افزودن اوره و ملاس باعث افزایش ارزش غذایی سیلاژ کنگرفرنگی و همچنین بهبود خصوصیات فیزیکی آن می گردد.