ارزیابی اختلالات غشایی گلبول قرمز با استفاده از یک متد فلوسیتومتریک در جنوب ایران

تشخیص اختلالات غشایی گلبول قرمز بالاخص اسفیروسیتوز ارثی (hs) و اوا لوسیتوز ارثی جنوب شرقی آسیا (sao) بر اساس تاریخچه کلینیکی، مورفولوژی گلبول قرمز و دیگر تست های روتین آزمایشگاهی مانند آزمایش شکنندگی اسمزی (oft) می باشد. با این وجود، تشخیص این اختلالات در موارد خفیف به آسانی میسر نمی باشد. برای اسکرین اختلالات پروتئین های غشاء به همراه چند آنمی دیگر از رنگ ائوزین مالیماید (ema) که به میزان بالایی به پروتئین باند 3 و در مقادیر کمتر به دیگر پروتئین های غشایی متصل می شود، استفاده نمودیم. مواد و روش ها: گلبول های قرمز افراد سالم و بیماران مبتلا به hs، sao، الیپتوسیتوز ارثی، آنمی فقر آهن ( id) ، تالاسمی مینور و آنمی اتوایمیون همولیتیک با ema رنگ آمیزی گردیده و سپس با فلوسیتومتری میانگین شدت فلورسانس (mfi) در آن ها مورد آنالیز قرار گرفت. نتایج و بحث: گلبول های قرمز بیماران hs و آنمی فقر آهن در مقایسه با افراد کنترل کاهش قابل توجه ای را در میزان mfi نشان دادند (به ترتیب ρ<0.0001 و ρ<0.001)، در حالی که گلبول های قرمز ماکروسیتیک منجر به افزایش مهمی در مقدار mfi شدند (ρ<0.01). به علاوه، یک همبستگی قابل توجه میان mcv و mfi بیماری های مورد مطالعه دیده شد که موارد استثناء آن بیماری های hs و تالاسمی مینور بودند. نتایج ما نشان می دهد که روش فلوسیتومتری هم یک روش اسکرین و هم یک روش تاییدی قابل اعتماد با حساسیت و اختصاصیت بالاتر (به ترتیب 95 % و 93 %) از دیگر تست های تشخیصی روتین در رابطه با بیماری hs می باشد که می توانند پیش از انجام تست های مولکولی اختصاصی تر در روند تشخیص کمک شایانی را انجام دهند.