رضایت سالمندان مقیم آسایشگاه های غیردولتی از خدمات ارائه شده به آنها: پیمایشی در استان های گلستان، مازندران، سمنان و خراسان شمالی در سال ۱۳۹۱

زمینه و هدف: طی دو دهه اخیر شاهد گسترش کمی آسایشگاه های سالمندی در کشور بوده ایم. یکی از مهم ترین شاخص های کیفیت خدمات، سنجش رضایت سالمندان از خدمات ارائه شده در آسایشگاه هاست. این مطالعه با هدف سنجش رضایت سالمندان مقیم آسایشگاه از خدمات ارائه شده به آنان در چهار استان گلستان، سمنان، مازندران و خراسان شمالی در سال 1391 انجام شد. مواد و روش ها: این مطالعه به روش مقطعی انجام شده است. سالمندان مقیم تمامی 14 آسایشگاه واقع در 4 استان مورد مطالعه، درصورتی که واجد معیارهای سن 60 سال یا بالاتر، توانایی برقراری ارتباط با نمره 6 و بالاتر در آزمون کوتاه شناختی، و حداقل 6 ماه اقامت در آسایشگاه بودند، مجموعا شامل 89 نفر، به روش سرشماری وارد مطالعه شدند. داده ها از طریق پرسشنامه های اطلاعات دموگرافیک و رضایتمندی سالمند از خدمات ارائه شده در آسایشگاه و به روش مصاحبه جمع آوری گردید. روایی و پایایی پرسشنامه رضایتمندی قبل از کاربرد به تأئید رسید. به منظور تجزیه و تحلیل اطلاعات حاصله از آزمون های آماری پارامتری تی مستقل، آنالیز واریانس یک طرفه، من ویتنی، کروسکال والیس، ضریب همبستگی اسپیرمن، از نرم افزار اس پی اس اس نسخه هفدهم استفاده شد. یافته ها: میانگین نمرات کسب شده نشان داد که رضایت سالمندان از بعد مراقبت جسمانی (55/3) و محیط فیزیکی آسایشگاه ها (77/3) نسبت به رضایت آنان از ابعاد روانی (00/3) و مراقبت اجتماعی (26/3) از سطح بالاتری برخوردار است. میانگین نمرات رضایت کلی از خدمات 40/3 و نشان دهنده رضایت در سطح متوسط تا خوب بود. بین رضایت کلی و نحوه پذیرش در آسایشگاه رابطه معناداری وجود داشت (002/0 p=). نتیجه گیری: سطح رضایت سالمندان از مراقبت های روانی و اجتماعی، از مراقبت های فیزیکی پایین تر بود، لذا توجه بیشتر به ارائه خدمات در این دو بعد توصیه می شود. همچنین با توجه به رابطه ی معنادار میان رضایت کلی و نحوه ی پذیرش در آسایشگاه، آماده سازی روانی سالمند قبل از پذیرش در آسایشگاه ممکن است به رضایت بیشتر او از خدمات ارائه شده در آسایشگاه منجر شود.