بررسی اثر نحوه ی خورانش کودکان در شش ماه اول زندگی بر سوءتغذیه در یک سالگی به تفکیک خانوارهای امن و ناامن غذایی مناطق شهری شهرستان ری

سابقه و هدف: سوء تغذیه در ماه های آغازین زندگی پیامدهای زیادی دارد و نحوه ی خورانش و امنیت غذایی از عوامل مهم مرتبط با آن است. پژوهش حاضر با هدف تعیین ارتباط نحوه ی خورانش در شش ماه اول زندگی با سوءتغذیه در سن یک سالگی به تفکیک در خانوار های امن و ناامن غذایی در شهرستان ری انجام شد. مواد و روشها: این پژوهش مورد- شاهدی، روی 160 کودک یک ساله در سال 1390 انجام شد. پرسشنامه ی امنیت غذایی 18 گویه ای (usda) و پرسشنامه ی نحوه ی خورانش به روش مصاحبه برای مادران مراجعه کننده به مراکز بهداشتی- درمانی شهری شهرستان ری تکمیل شد. یافتهها: استفاده از ماده غذایی غیر از شیر مادر در بدو تولد، استفاده از غذاهای نیمه جامد و فقدان تغذیه ی غالب با شیر مادر در 6 ماه اول به طور معنی داری با سوء تغذیه ی کودکان در خانوار های ناامن غذایی ارتباط داشت ( 05/0p<). اما در میانِ خانوار های امن غذایی هیچ یک از متغیر های مورد بررسی با وضعیت تغذیه ای کودکان مرتبط نبود. نتیجه گیری: این مطالعه اهمیت نحوه ی خورانش در 6 ماه اول در سلامت تغذیه ای کودکان خانوار های ناامن و آسیب پذیری بیشتر این کودکان در مقایسه با کودکان خانوار های امن غذایی را نشان داد. این یافته تاکیدی بر ضرورت ارتقای نحوه ی خورانش در خانوارهای ناامن است. واژگان کلیدی: امنیت غذایی، نحوه ی خورانش، شیرخواران، سوء تغذیه، کودکان نوپا، شهر ری