بررسی نتایج اعمال جراحی انجام شده در تومورهای اپیدرموئید حفره خلفی

سابقه و هدف: تومور اپیدرموئید، 5% تومورهای حفره خلفی را تشکیل می دهد و سومین تومور شایع ناحیه سر بلوپونتاین محسوب می گردد. نکته مهم در بررسی این تومور آن است که اکثر مطالعات انجام شده به صورت گزارش موردی بوده و تعداد اندکی از مقالات به صورت گزارش سری های بزرگ صورت گرفته است. لذا در این مطالعه، نتایج اعمال جراحی انجام شده بر بیماران مبتلا به تومور اپیدرموئید حفره خلفی ارایه شده است. مواد و روش ها: تحقیق به روش توصیفی روی کلیه بیمارانی که به علت تومور اپیدرموئید حفره خلفی تحت عمل جراحی قرار گرفته بودند انجام گرفت. موارد مورد بررسی عبارت بودند از: سن، جنس، طول مدت بیماری، علایم بالینی، نتایج عمل جراحی، میزان رزکسیون و عوارض عمل جراحی. به علاوه وضعیت بالینی و نورولوژیک بیماران در آخرین پیگیری با وضعیت پیش از عمل جراحی مقایسه گردید و موارد نیازمند عمل جراحی مجدد و عود، نیز ثبت گردید. یافته ها با آماره توصیفی وتحلیلی ارایه گردید. یافته ها: از فروردین ماه سال 1359 لغایت دی ماه سال 1388، 8 بیمار مبتلا به تومور اپیدرموئید حفره خلفی در بیمارستان مهراد تحت عمل جراحی قرار گرفتند که 5 مورد از آنها زن و 3 بیمار مرد بودند. سن بیماران 5/9±1/34 سال بود. متوسط مدت پیگیری بیماران 5/31 ماه بود. شایعترین علامت بالینی در بیماران مورد مطالعه سردرد (5/87%) بود. شایعترین محل ضایعه در زاویه پلی- مخچه ای بود (75%). گسترش تومور به منطقه فوق چادرینه ای در 50% موارد دیده شد. در 5/37% عمل جراحی به صورت رزکسیون کامل و در 5/62% به صورت رزکسیون ساب توتال بود. 5/37% بیماران پس از عمل جراحی دچار عارضه شدند ولی مورتالیتی در بیماران رخ نداد. نتیجه گیری: تومور اپیدرموئید ضایعه ای خوش خیم محسوب می گردد ولی درمان این تومور با مشکلات متعدد از جمله امکان تاخیر یا اشتباه در تشخیص و عدم امکان رزکسیون کامل در اولین جراحی به علت چسبندگی شدید به عناصر نوروواسکولار همراه است. با استفاده از تکنیک های میکروسرژیکال و استفاده از روشهای نوین تصویربرداری، نتایج اعمال جراحی انجام شده در بیماران ما، با نتایج سایر مطالعات در کشورهای پیشرفته قابل مقایسه است ولی تعمیم نتایج حاصله نیاز به بررسی سری های بزرگتر به خصوص انجام مطالعات چند مرکزی و آینده نگر دارد.