تأثیر رهبری نوآورانه و اشتراک دانش بر عملکرد سازمان به واسطه هماهنگی استراتژیک (مورد مطالعه: شرکت های تابعه و زیر مجموعه توانیر)

امروزه آنچه برای سازمان ها نسبت به گذشته اهمیت بیشتری یافته، توانایی سازگاری با تغییرات مداوم محیطی است. رهبران سازمان با تشویق ابتکارات فردی، القای اعتماد و افزایش مسئولیت پذیری کارکنان، فضایی را ایجاد می کنند که سازمان را به راحتی به سمت و سوی تغییر و انطباق برای تأمین اهداف سازمان هدایت نماید. به اشتراک گذاشتن دانش در میان مدیران، سازمان را در هماهنگی میان استراتژهای سطوح مختلف و قدرت تغییر و تطابق یاری می رساند. هدف این مقاله، بررسی تأثیر سبک رهبری نوآورانه و اشتراک دانش بر میزان انطباق و سازگاری استراتژی های کلی سازمان با محیط و عملکرد سازمان است. جامعه آماری این تحقیق، مدیران عامل شرکت های تابعه و زیرمجموعه توانیر هستند. روش گردآوری داده ها پرسشنامه و روش تجزیه و تحلیل آنها تکنیک مدل سازی معادلات ساختاری و نرم افزار اسمارت پی ال اس است.نتایج تحقیق نشان داد که در شرایط متلاطم محیطی حاکم بر شرکت های جامعه آماری در سال های اخیر، اشتراک دانش و رهبری نوآورانه با عملکرد سازمان رابطه مثبت و مستقیم داشته و هر دو می توانند تطابق و سازگاری سازمان به محیط بیرونی را افزایش داده و منجر به هماهنگی استراتژیک شوند، اما هماهنگی استراتژیک بر عملکرد تأثیری ندارد.