ارزیابی تأثیر نگهداری در آب بر چسبندگی کامپوزیت به مینای لیزرشده با er:yag

مقدمه: مطالعۀ حاضر با هدف بررسی اثر نگهداری در آب بر استحکام باند ریزکششی ادهزیوهای etch and rinse دو مرحله ای به مینای درمان شده با لیزر er:yag طراحی شده است.   روش بررسی: اسلپ های 2 ×8×8 میلی متر از انسیزورهای انسانی تهیه شدند و سپس این اسلپ ها به صورت تصادفی در6 گروه قرار گرفتند. سطح مینای 3 گروه توسط لیزر er:yag درمان شدند. پس از آماده سازی سطوح مینایی تمام نمونه ها با اسید فسفریک 37 درصد، نمونۀ کامپوزیتی از z250 توسط ادهزیو single bond 2 به آن ها باند شدند سپس نمونه ها براساس مدت زمان نگهداری در آب در 3 گروه قرار گرفتند: 24 ساعت (فقط جهت تکمیل پلیمریزیشن)، 6 و 12 ماه. استحکام کششی نمونه ها در دستگاه universal testing machine با سرعت mm/min 5/0 بررسی و اعداد برحسب مگاپاسکال (و بر اساس متوسط عدد هر نمونۀ حذف شده) گزارش شدند. پس از تخمین میانگین mean و sd ، داده ها توسط آزمون two-way anova و آزمون تکمیلی tukey hsd آنالیز شدند(05/0= α).   یافته ها: آنالیز two-way anova نشان داد که اثر فاکتور اصلی زمان نگهداری در آب از نظر آماری معنی دار بود(001/0 p < ) ولی اثر لیزر تفاوت معنی داری را نشان نداد(05/0 p > ) . اثر متقابل زمان نگهداری در آب و لیزر، تفاوت معنی داری را نشان داد( 001/0= p ) . آزمون تکمیلی tukey hsd نشان داد که بین گروه های نگهداری شده در آب تفاوت آماری معنی داری وجود دارد.   نتیجه گیری: استحکام باند ریز کششی ادهزیو به سطوح مینایی لیزر شده و بدون لیزر، تفاوت آماری معنی داری نداشتند. با این حال اثر مدت زمان نگهداری در آب، معنی دار بود. بدین ترتیب با افزایش زمان نگهداری، استحکام باند کاهش می یابد.