اثرعصا ره قلبی نوزاد موش nmri بر تمایزسلول های بنیادی بند ناف موش nmri

سابقه و هدف: سلول های بنیادی مزانشیمی بند ناف، سلول های پرتوانی هستند که قابلیت تبدیل و تمایز به انواع مختلفی از سلول ها را دارند. هدف از انجام این تحقیق بررسی تاثیرات القایی عصاره قلبی نوزاد موش nmri بر سلول های بنیادی مزانشیمی بند ناف جنین موش nmri بود. روش بررسی: در این مطالعه تجربی، ابتدا سلول های بنیادی از بند ناف جنین های 18-16 روزه جدا و کشت داده شدند. پلیت حاوی سلول های بنیادی در انکوباتور co2 که در دمای 5/36 درجه سانتی گراد و رطوبت 5 درصد تنظیم شده بود انکوبه شد و از 7 تا 10 روز پس از کشت به فاصله چهار روز در میان به پلیت ها 40 لاندا عصاره قلب موش 14 روزه اضافه شد. پس از 21 روز از اضافه کردن اولین عصاره قلبی سلول های مزانشیمی شروع به تمایز به سمت سلولهای شبه قلبی کردند. به منظور بررسی میزان بیان مارکر های خاص سلول های قلبی از روش ایمنوسیتوشیمی استفاده گردید. برای این منظور از آنتی بادی اولیه آلفا اسموس ماسل اکتین به عنوان مارکر سلول های قلبی استفاده شد. یافته ها: تغییرات مورفولوژیکی و مطالعات ایمنوسیتوشیمی وجود پروتئین آلفا اسموس ماسل اکتین که نشان دهنده تمایز سلول های مزانشیمی به سلول های عضلانی شبه قلب است را نشان داد. نتیجه گیری: سلول های مزانشیمی بنیادی بند ناف توانایی تمایز به سلول های شبه قلبی در حضور عصاره قلبی را دارند و این توانایی تحت تاثیر فاکتور های رشد القایی موجود در عصاره مذکور مشاهده گردید. واژگان کلیدی: بند ناف، سلول های بنیادی مزانشیمی، عصاره قلبی، تمایز، سلول های شبه قلبی.