اثر تجویز آلومینیوم خوراکی بر فعالیت تیروئید در موش صحرایی

مقدمه: در بیماران مبتلا به نارسایی مزمن کلیوی فعالیت غده تیروئید غیرطبیعی است و این بیماران دارای غلظت بالایی از آلومینیوم در سرم هستند. با توجه به این که در سال های اخیر اثر سمی این عنصر مورد توجه قرار گرفته، در این بررسی اثر مصرف آلومینیوم زیاد در رژیم غذایی در موش صحرایی بررسی شده است. مواد و روش ها: به رژیم غذایی موش های نر از نوع ویستار که در شرایط استاندارد نگهداری می شدند و دسترسی آزاد به غذا داشتند، مقدار 1620 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم غذا آلومینیوم (به صورت کلرورآلومینیوم) به مدت 40 روز اضافه شد. در پایان مقادیر آلومینیوم سرم، هورمون تیروکسین (t4)، تری یدوتیرونین (t3) و هورمون محرک تیروئیدی (tsh) اندازه گیری شد. اندازه گیری آلومینیوم با استفاده از دستگاه جذب اتمیک بدون شعله و اندازه گیری هورمون ها با استفاده از کیت های تجاری در دسترس انجام شده است. یافته ها: نتایج نشان داد که غلظت آلومینیوم گروه آزمون (1/0±3/6 میکروگرم در لیتر) با گروه شاهد (4/0±6/6) تفاوت معنی دار ندارد. هورمون t3 گروه آزمون (8/0±3/1 نانوگرم در صد میلی لیتر) در مقایسه با گروه شاهد (7/0±46/1) تفاوت معنی دار (05/0>p) نداشته است. هورمون t4 گروه آزمون (3/0±3 میکروگرم در صد میلی لیتر) نیز در مقایسه با گروه شاهد (5/0±/47) کاهش معنی داری داشته است. این در حالی است که غلظت tsh گروه آزمون و گروه شاهد اختلاف معنی دار با هم نداشتند. نتیجه گیری: نتایج این بررسی مشخص می کند که اولاً مصرف زیاد آلومینیوم می تواند فعالیت غده تیروئید را مختل نماید که این موضوع در تماس زیاد با این عنصر باید در نظر باشد. ثانیاً به نظر می رسد در این وضعیت محور پس خوردی (فیدبکی) درست عمل نمی کند که به احتمال زیاد نشان از اختلال در فعالیت سلول های تیروتروپ دارد.