بررسی اثر نوع زایمان و استفاده از مواد ضد عفونی کننده یددار در هنگام زایمان بر مقادیر تیروتروپین بندناف و میزان هیپرتیروتروپینمیدر منطقه ای با ید کافی

مقدمه: درباره اثر نوع زایمان و استفاده از ماده ضدعفونی یددار در زمان زایمان بر مقادیر تیروتروپین بندناف اختلاف نظر وجود دارد. در این مطالعه به موارد مذکور در زمان رفع کمبود ید در کشور پرداخته شده است. مواد و روش ها: از اسفند 1376 از تمامی نوزادان زنده به دنیا آمده در تهران و دماوند نمونه های خون خشک شده بندناف بر روی کاغذ فیلتر گرداوری و مقادیر mu/l 20  tsh به عنوان هیپرتیروتروپینمی (فراخوان) محسوب گردید. نمونه ها بر حسب نوع زایمان (واژینال و سزارین) و مصرف ماده ضدعفونی یددار یا بدون ید (به ترتیب pvp-i 10% یا کلرهگزیدین 5/0%) به سه گروه واژینال-pvp-i، واژینال کلرهگزیدین و سزارین-pvp-i دسته بندی شدند. در برخی از زایمان های واژینال 150-50 میلی لیتر و در تمامی زایمان های سزارین 300-200 میلی لیتر از pvp-i مورد استفاده قرار گرفت. نوزادان با سن بارداری کمتر از 37 هفته و وزن تولد کمتر از 2500 گرم از مطالعه حذف شدند. یافته ها: تا پایان مرداد 1381 (54 ماه) تعداد 30492 نمونه خون بندناف گرداوری شد که 326 (07/1%) نمونه دال بر هیپرتیروتروپینمی بود. میانه (فاصله اطمینان 95%) تیروتروپین در گروه واژینال - pvp-i (16284=n) برابر با mu/l 2/5 (1/6-9/5) و در گروه واژینال کلرهگزیدین (4166=n) برابر با mu/l 2/5 (1/6-8/5) بود (81/0=p). میانه (فاصله اطمینان 95%) تیروتروپین در گروه سزارین pvp-i (10042=n) برابر با mu/l 8/4 (5/5-2/5) و به میزان معنی داری پایین تر از هر دو گروه واژینال بود (001/0 >p). توزیع فراوانی موارد فراخوان در زایمان واژینال - pvp-i (202 از 16284 نمونه) و واژینال کلرهگزیدین (49 از 4166 نمونه) مشابه (74/0=p) بود. میزان فراخوان در گروه سزارین - pvp-i (75 از 10042 نمونه) به میزان معنی داری پایین تر از گروه واژینال- pvp-i (001/0>p) و واژینال کلرهگزیدین (012/0=p) بود. نسبت شانس (فاصله اطمینان 95%) رخداد فراخوان در زایمان واژینال -pvp-i 7/1(18/2-28/1) و در زایمان های واژینال - کلرهگزیدین 6/1 (27/2-10/1) برابر زایمان های سزارین- pvp-i بود. نتیجه گیری: نوع زایمان (و نه نوع ماده ضدعفونی) بر مقادیر تیروتروپین و هیپرتیروتروپینمی خون بندناف تأثیرگذار است.