کنترل تأخیر در محیط های چند رسانه ای با استفاده از فاکتور حساسیت

افزایش روز افزون سرویس های بلا درنگ در محیط های چند رسانه ای تحول جدیدی را در ارسال اطلاعات ایجاد نموده است. در این مقاله به تجزیه و تحلیل تأخیر در محیط های چند رسانه ای با تاکید بر ارسال اطلاعات از نقاط مختلف به یک نقطه پرداخته ایم [1]. به منظور برسی کامل موضوع، تأخیر کلی هر ارتباط نقطه به نقطه در ارسال اطلاعات به بخش های مختلفی تفکیک گردیده و روش های متفاوتی برای بهینه کردن هر بخش پیشنهاد شده است. در ابتدا اثبات گردیده که مجموع تأخیر نقطه به نقطه نرمال شده در مجموعه مسیرهای ارسال اطلاعات ثابت می باشد و بر اساس این ویژگی، تأخیر کلی برای اطلاعات با حساسیت بیشتر در قبال پذیرش هزینه تأخیر توسط اطلاعات غیر حساستر مینیمم گردیده است. در این مقاله نشان داده شده است که در محیط ارسال، اولویت در صف بندی راه حل مؤثری برای کنترل تأخیر می باشد، در حالی که در بخش گیرنده، زمان انتظار برای ارائه اطلاعات و نوع مدیریت صف ها دو فاکتور اساسی هستند. همچنین نشان داده شده است که میان از دست رفتن اطلاعات و زمان ارائه آنها ارتباط متقابل وجود دارند به طوریکه با پذیرش درصد مشخصی از اطلاعات از دست رفته، می توان میزان تأخیر در ارائه اطلاعات را کاهش داد. بایستی توجه داشت که این مسأله میتواند به طور پویا اعمال گردیده و برحسب شرایط مختلف تنظیم گردد. آنالیز بخش تئوری مسئله برای نحوه اختصاص اولویت ها، مدلهای صف و ارزیابی کارایی در صف ها برای کلاسهای مختلف و با میزان تأخیر متفاوت مورد بررسی قرارگرفته و راه حلهای مناسب برای هر مورد ارائه شده است.