ارزیابی وضعیت تغذیه ای چغندرقند با استفاده از روش dris و مقایسه آن با روشdop در استان آذربایجان غربی

به منظور تعیین اعداد مرجع و شاخص های dris در چغندرقند(beta vulgaris l.) و مقایسه آنها با شاخص های dop، 57 نمونه برگ از مزارع چغندرقند در استان آذربایجان غربی جمع آوری و غلظت های عناصر غذایی n، p، k، ca، mg، fe، zn، mn، cu و b تعیین شدند. مزارع با توجه به مقدار عملکرد به دو گروه مزارع با عملکرد بالا و پایین تقسیم شدند. نرم ها و شاخص های dris محاسبه و دامنه کفایت غلظت عناصر غذایی پرنیاز و کم نیاز تعیین شدند. دامنه کفایت عناصر غذایی در برگ های چغندرقند برای عناصر غذایی n، p، k، ca، mg به ترتیب: 4/5-0/3، 47/0-21/0، 7/3-7/1، 6/1-55/0، 34/0-19/0 درصد و برای عناصر fe، zn، mn، cu و b به ترتیب: 168-24، 19-10، 138-42، 14-10و 20-9 میلی گرم بر کیلوگرم بودند. براساس شاخص های dris و dop در بین عناصر به ترتیب فسفر (p) و مس (cu) منفی ترین شاخص ها را داشتند. شاخص های تعادل تغذیه ای dris وdop در کلیه مزارع با عملکرد پایین، خیلی بیشتر از صفر بود که نشان دهنده عدم تعادل تغذیه ای در این مزارع بود. مقایسه روش های dris و dop نشان داد که هر دو روش در تفسیر نتایج تجزیه برگی نتایج مشابهی را ارائه می دهند