قابلیت ترانسفکشن و ترانسدوکشن سلول‏های جوجه رده lmh و مقایسه آن با سلول‏های انسانی رده hek-۲۹۳t

هدف: هدف از این مطالعه بررسی کارائی جذب dna و انتقال ژن به سلول‏های کبدی جوجه نژاد لگهورن در دو سطح ترانسفکشن و ترانسدوکشن با لنتی ویروس‏های نوترکیب و شدت بیان ترانسژن می‏باشد. مواد و روش‏ها: برای ترانسفکشن یا ترانسدوکشن ویروسی، سلول‏ها در پلیت‏های 96 خانه کشت داده شدند و در مراحل مختلف با میکروسکوپ فلورسنس مشاهده گردیدند. تعداد سلول‏های gfp (green fluorescent protein-positive) با نرم‏ افزار grid cell counter و شدت بیان ترانسژن با نرم ‏افزار imagej محاسبه و داده‏ها با نرم افزار spss آنالیز شدند. نتایج: بیان ژن gfp، در سطح ترانسفکشن، در سلول‏های hek human embryonic kidney)) و lmh (chicken hepatoma cell line) به ترتیب 6 ساعت و 9 ساعت بعد از انتقال ژن و در مرحله ترانسدوکشن به ترتیب 22 ساعت و 36 ساعت بعد مشاهده شدند. شمارش سلول‏های gfp+، 48 ساعت پس از ترانسفکشن نشان دادکه سلول های hek و lmh به ترتیب 40 درصد و 35 درصد dna را دریافت و بیان کرده‏اند. این مقادیر در 72 ساعت بترتیب به  95 درصد و 48 درصد رسید. شمارش سلول‏های مثبت 72 و 96 ساعت پس از ترانسدوکشن ویروسی نیز الگوئی مشابه از نظر دریافت dna توسط دو رده سلولی مزبور را به اثبات رسانید. لیکن آنالیز شدت بیان gfp نشان داد که رده hek و lmh بترتیب 74 درصد و 89 درصد gfp را با اختلاف معنی‏داری (p<0.01) بیان کردند. نتیجه گیری: نتایج حاصله نشان داد که سلول‏های hek از قدرت جذب بالاتری برای دریافت dna برخوردار هستند با این حال سلول‏های lmh قادرند ژن‏های خارجی را با شدت بیشتری بیان نمایند.