تأثیر شوری بر اتیوپلاست و غشاهای داخلی آن

قطعات برگی گیاه گندم (triticum aestivum l.) که 8 روز در تاریکی رشد کرده بودند در معرض تنش شوری (600 میلی مولار) قرار گرفتند. آرایش طبیعی رنگدانه ها و نیز فراساختمان پلاستیدها با استفاده از اسپکتروفلورومتری در دمای پایین و میکروسکپی الکترونی گذاره مورد بررسی قرار گرفتند. پلاستیدهای برگهای گیاهان تیمار شده با نمک دارای پیش تیلاکوئیدها و اجسام پیش تیغه ای متورم اما منظم بودند. همچنین کاهش مختصری در فرم کوتاه موج پروتوکلروفیلید با قله نشری 633 نانومتر مشاهده شد. با این حال تأثیر عمده ای در فرم بلند موج پروتوکلروفیلید با قله نشری 656 نانومتر دیده نشد. بعد از تابانیدن نور تیلاکوئیدهای تازه تشکیل شده متورم به صورت متقاطع در استروما مشاهده شدند. از پراکندگی جسم پیش تیغه ای تا حدودی کاسته شده و ساختارهای الکترون – چگالی تشکیل شده بود که بعد از 8 ساعت روشنایی نیز باقی ماند. تفاوت در قله نشری کلروفیل در برگهای تحت تیمار شوری (681 نانومتر) و شاهد (683 نانومتر) محدودیت در تشکیل دستگاه فتوسنتزی را نشان داد. تولید کلی کلروفیل در روشنایی محدود شده بود. برگهای تحت تیمار شوری که بعد از 3 ساعت روشنایی دوباره به تاریکی منتقل شدند در مقایسه با شاهد بازتشکیل پروتوکلروفیلید و جسم پیش تیغه ای کمتری داشتند. اما اندازه ساختارهای الکترون – چگال افزایش نشان می داد. در این پژوهش متورم شدن پیش تیلاکوئیدها و آرایش عرضی تیغه های استرومایی تحت تأثیر شوری گزارش شده است. هر چند بعد از تنش شوری در تاریکی اجسام پیش تیغه ای و طیف نشری پروتوکلروفیلید تغییری نکرده بودند، نمو پلاستید به کلروپلاست در روشنایی به شدت محدود شده بود.