بررسی جمعیت میکروبی روده و پاسخ رشد جوجه های گوشتی جوان به جیره های مکمل شده با روکسارسون، آویلامایسین و فورمایسین گلد

این آزمایش به منظور بررسی جمعیت میکروبی روده و صفات تولیدی جوجه های گوشتی تغذیه شده با ترکیبات محرک رشد روکسارسون، آویلامایسین و فورمایسین گلد در مرحله اول رشد انجام شد. یک جیره پایه بر اساس توصیه های انجمن ملی تحقیقات برای مرحله اول رشد (0 تا 21 روزگی) تهیه و با مقادیر توصیه شده از ترکیبات محرک رشد روکسارسون، آویلامایسین و فورمایسین گلد نیز مکمل شد. هر یک از تیمارهای آزمایشی به 5 تکرار متشکل از 18 قطعه جوجه خروس گوشتی سویه تجاری راس 308 اختصاص یافت. پرندگان تا 21 روزگی روی بستر پرورش یافتند و صفات تولیدی و جمعیت میکروبی در بخش های چینه دان و ایلئوم با استفاده از محیط های کشت باکتری شناسی مناسب اندازه گیری شد. نتایج آزمایش نشان داد استفاده از روکسارسون و آویلامایسین به ویژه مخلوط آنها سبب بهبود چشمگیر افزایش وزن پرندگان شد (05/0> p ). تمامی محرک های رشد مورد ارزیابی تأثیری بر مصرف خوراک و ضریب تبدیل غذایی نداشتند. استفاده از محرک های رشد به استثنای فورمایسین گلد 05/0 درصد سبب کاهش جمعیت کل باکتری های چینه دان و ایلئوم شد. بیشترین کاهش جمعیت باکتریایی مربوط به تیمار مخلوط روکسارسون و آویلامایسین بود که نسبت به جیره شاهد معنی دار بود (05/0> p ). تمامی محرک های رشد سبب افزایش جمعیت باکتری های لاکتوباسیلوس در چینه دان و کاهش جمعیت کلی فرم ها در ایلئوم شدند. بیشترین مقدار افزایش جمعیت باکتری های لاکتوباسیلوس مربوط به تیمار مخلوط آویلامایسین و روکسارسون و بیشترین مقدار کاهش جمعیت کلی فرم ها مربوط به تیمار فورمایسین گلد 2/0 درصد بود که مقدار آن نسبت به جیره شاهد معنی دار بود (05/0> p ). بر اساس نتایج این آزمایش مخلوط رکسارسون و آویلامایسین نسبت به سایر افزودنی های محرک رشد بیشترین تأثیر را بر بهبود وزن پرندگان و افزایش جمعیت لاکتوباسیل ها در چینه دان داشت. فورمایسین گلد 2/0 درصد نیز نسبت به سایر افزودنی ها سبب بیشترین کاهش جمعیت کلی فرم ها در ایلئوم شد.