بررسی آزمون پوستی با سرم خود بیمار در بیماران مبتلا به کهیر مزمن با علت ناشناخته

زمینه: در بسیاری از بیماران مبتلا به کهیر مزمن علت بیماری با استفاده از روش های معمول تشخیصی ناشناخته باقی می ماند. در آزمون‎های به عمل آمده به طریقin vitro مشخص شده که حداقل در یک سوم از این بیماران کهیر منشأ خود ایمن دارد. هدف از انجام این مطالعه تعیین شیوع کهیر مزمن خود ایمن با استفاده از asst (autologous serum skin test) در بین بیماران مبتلا به کهیر مزمن خود ایمن با علت ناشناخته و مقایسه بالینی دو گروه asst مثبت و asst منفی بوده است. مواد و روش ها این مطالعه بر روی 79 بیمار مبتلا به کهیر مزمن با علت ناشناخته انجام شده است. برای انجام asst مقدار 05/0 میلی‎لیتر از سرم بیمار و به همان میزان محلول نرمال سالین به عنوان کنترل به ترتیب در ساعد دست راست و دست چپ به صورت داخل درمی تزریق شد. بروز ضایعه کهیری در محل تزریق سرم با قطر بزرگتر از 5/1 میلی متر نسبت به محل تزریق سالین به عنوان آزمون مثبت تلقی می گردید. همچنین ما بیماران با تست پوستی مثبت و منفی را بر اساس شرح حال، تظاهرات بالینی و آزمایش های معمول پاراکلینیکی با هم مقایسه نمودیم. یافته ها: از 79 بیمار، 31 نفر (2/39 درصد) asst مثبت داشتند. بیماران گروه asst مثبت دفعات حملات بیشتری نسبت به گروه asst منفی داشتند (04/0= p). اما از نظر متغیرهای دیگر بالینی، مثل مدت بروز بیماری، مدت زمان هر حمله، و نیز آزمایشگاهی تفاوت معنی داری بین آن ها مشاهده نگردید. نتیجه گیری: در درصد قابل توجهی از بیماران مبتلا به کهیر مزمن با علت ناشناخته asst مثبت است که به احتمال زیاد کهیر در این بیماران منشأ خود ایمن دارد. از آن جا که این بیماران از نظر بالینی و آزمون های آزمایشگاهی قابل افتراق با گروه غیر خود ایمن نمی‎باشند، استفاده از این آزمون ساده می تواند در تشخیص و در نهایت در درمان این بیماران بسیار مفید باشد.