بررسی تأثیر مواجهه با صدا و مونوکسیدکربن بر ظرفیت آنتی اکسیدانی پلاسما و میزان گلوتاتیون خون خرگوش

زمینه: افت شنوایی ناشی از صدا به عنوان یکی از ده بیماری مهم ناشی از کار در جهان شناخته شده است و مونوکسیدکربن موجب تقویت این ضایعه می شود. مطالعات نقش استرس اکسیداتیو در ایجاد افت شنوایی ناشی از صدا را نشان داده اند ولی فرایند های تقویت این عارضه توسط مونوکسیدکربن به خوبی روشن نشده است. این پژوهش با هدف بررسی تأثیر مواجهه با صدا، مونوکسیدکربن و تماس توأم با این دو عامل بر ظرفیت کلی آنتی اکسیدان پلاسما و میزان گلوتاتیون احیاء خون در مدل حیوانی انجام شد. مواد و روش ها: مطالعه به روش تجربی بر روی 24 سر خرگوش سفید نر و بالغ در 4 گروه انجام گرفت. گروه ها شامل گروه کنترل، گروه در معرض صدا، گروه در معرض توأم صدا و مونوکسیدکربن و گروه در معرض مونوکسیدکربن بودند. در کلیه گروه ها برآیند آنتی اکسیدانی پلاسمای خون و همچنین میزان گلوتاتیون احیاء غشاء گلبول های قرمز قبل و پس از مواجهه با عوامل زیان آور تعیین گردید و نتایج با استفاده از روش های آماری تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: میانگین برآیند آنتی اکسیدانی پلاسمای خون پس از مواجهه با صدا و مونوکسیدکربن به ترتیب برابر با 7/31±5/707 و 8/51±3/811 میکرومول بر لیتر و میزان گلوتاتیون احیاء به ترتیب برابر با 09/0±39/1 و 08/0±79/1 میلی گرم بر دسی لیتر rbcs بود (05/0>p.value)، که از مقادیر مشابه در گروه کنترل کمتر می باشد. نتیجه گیری: در گروه در معرض صدا و گروه در معرض همزمان صدا و مونوکسیدکربن کاهش ظرفیت کلی آنتی اکسیدانی پلاسما و گلوتاتیون احیاء در خون مشاهده می شود. به طوری که نقش صدا در این کاهش بیشتر از مونواکسیدکربن است.