بررسی فراوانی آلرژن های غذایی و استنشاقی در افراد مبتلا به اگزما و کهیر در استان بوشهر: بر اساس واکنش پذیری تست آلرژی پوستی پریک

زمینه: در سال های اخیر فراوانی بیماری های آلرژیک پوستی مانند درماتیت آتوپیک (اگزما) و کهیر در منطقه بسیار بالا گزارش شده است. شناسایی فراوانی اینگونه آلرژن های مناطق مختلف در تشخیص و درمان بیماری های آلرژیک نقش بسیار مهمی دارد. هدف از این پژوهش بررسی فراوانی آلرژن های شایع در بیماران آلرژیک پوستی به ویژه اگزما و کهیر در استان بوشهر بوده است. مواد و روش ها: در این مطالعه مقطعی- توصیفی، 234 بیمار مبتلا به کهیر و اگزما که در تست آلرژی پوستی پریک حداقل به یک آلرژن حساسیت داشتند، وارد مطالعه شدند. تست آلرژی پوستی پریک با عصاره آلرژن های شایع استنشاقی و غذایی منطقه ای انجام شد. یافته ها: از بین 837 بیمار مراجعه کننده به درمانگاه آلرژی، 91 نفر (8/10 درصد) اگزما و 143 نفر (17 درصد) کهیر داشتند. شیوع اگزما و همچنین کهیر در زن ها به شکل معنی داری بیشتر از مردان بود. شایع ترین آلرژن های خوراکی در بین بیماران اگزما به ترتیب بادام زمینی (6/56 درصد)، گردو (7/47 درصد)، سویا (1/46 درصد) بود. همچنین شایع ترین آلرژن های استنشاقی در این بیماران به ترتیب مایت غبار خانگی (7/67 درصد)، گرده علف هرز شور (7/57 درصد) و اسپور قارچ آلترناریا (6/51 درصد) بود. در بیماران با کهیر بادام زمینی (58 درصد)، گردو (1/53 درصد)، گوجه فرنگی (2/48 درصد) شایع ترین آلرژن های خوراکی بودند، درحالیکه شایع ترین آلرژن های استنشاقی در این بیماران به ترتیب مایت غبار خانگی (4/66 درصد)، گرده علف هرز شور (4/52 درصد) و گرده درخت خرما (51 درصد) بود. نتیجه گیری: یافته های این بررسی نشان داد که فراوانی عوامل حساسیت زای خوراکی در بیماران اگزما و کهیر، بادام زمینی و گردو می باشند. همچنین شایع ترین عوامل حساسیت زای استنشاقی در این بیماران، مایت غبار خانگی و علف های هرز بودند.