بررسی اثر انسداد گذرای شریان مرکزی در کاهش آسیب های مغزی در مدل سکته ی مغزی رت

چکیده زمینه و هدف: مطالعات اخیر نشان می دهد که ایسکمی تحت کشنده مغز را در برابر عوامل آسیب رسان محافظت می کند. در این مطالعه، اثر ایسکمی گذرا شریان میانی مغز (tmcao) بر حجم آسیب بافتی، استحکام سد خونی- مغزی، و ادم مغزی مورد بررسی قرارگرفت. روش بررسی: رت ها به چهار گروه اصلی هر یک به تعداد 21 عدد تقسیم شدند. گروه اول به عنوان مدل پیش شرطی سازی ایسکمی روز اول در معرض ایسکمی های گذرای 10 دقیقه ای در شریان مرکزی (tmcao) قرار گرفت و بعد از 24 ساعت ایسکمی 60 دقیقه ای دریافت می کرد. گروه دوم به عنوان گروه کنترل در روز دوم تنها ایسکمی 60 دقیقه شریان مرکزی را دریافت کرد. گروه سوم به عنوان گروه شم جراحی تنها ایسکمی 10 دقیقه ای گذرا را در روز اول دریافت نمود. گروه چهارم بدون هیچ گونه جراحی به عنوان گروه فاقد رپرفیوژن انتخاب شد که هیچ کدام از جراحی های فوق را دریافت نکرد. در روز سوم، هر گروه اصلی به منظور ارزیابی حجم آسیب مغزی، استحکام سد خونی مغزی، و ادم مغزی به سه زیر گروه هر کدام 7 حیوان تقسیم شدند (21 حیوان) تا نقص های نورولوژیک، حجم آسیب بافتی، استحکام سد خونی مغزی و ادم مغزی ارزیابی شود. یافته ها: یافته های ما نشان داد که ایسکمی گذرا نقص های نورولوژیک، حجم آسیب بافتی، استحکام سد خونی مغزی، و ادم مغزی را بهبود می بخشد. نتیجه گیری: ایسکمی گذرا با کاهش نقص های نورولوژیک، حجم آسیب بافتی، استحکام سد خونی مغزی، و ادم مغزی مرتبط است، که بدین وسیله نقش فعالی در پیدایش پدیده ی حفاظت مغزی ایفا می کند.