مقایسه وضعیت دلبستگی به والدین کودکان مهدکودکی و غیرمهدکودکی شهر تبریز

مقدمه: تحولات اقتصادی و اجتماعی سالهای اخیر و اشتغال بیشتر زنان سبب تعییرات چشمگیر در روند زندگی جوامع و بروز جدایی های کوتاه مدت روزانه مادر و کودک گردیده و مهدکودک به عنوان گزینه جایگزین آغوش پرمهر مادری روند شکل گیری تجارب دوران کودکی را تغییر داده است . هدف این پژوهش مقایسه وضعیت دلبستگی کودکان مهدکودکی و غیرمهدکودکی به والدین است. روش: این پژوهش از نوع مقطعی و توصیفی - تحلیلی است. 128 کودک مهدکودکی و 112 کودک غیرمهدکودکی 4 تا 6 ساله شهر تبریز به صورت نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای مورد مطالعه قرار گرفتند. داده ها از طریق تکمیل پرسشنامه مشخصات دموگراقیک و پرسشنامه 20 سوالی وضعیت دلبستگی کینشیپ که بر مبنای مقیاس 4 گزینه ای لیکرت تنظیم شده بود جمع آوری گردید. این پرسشنامه به ارزیابی 4 جیطه مختلف دلبستگی می پردازد . یافته ها با استفاده از آمار توصیفی(میانگین و انحراف معیار) و آزمون t مستقل و همبستگی پیرسون مورد تحلیل قرار گرفت. یافته ها: بین نمره کل دلبستگی کودکان مهدکودکی با غیرمهدکودکی تفاوت معنادار مشاهده نگردید(142/0p=) ولی کودکان غیرمهدکودکی در مقایسه با کودکان مهدکودکی در حیطه اجتناب از حمایت مراقب نمره بیشتری را کسب کردند ( 019/0 p=). در حیطه وضعیت اقتصادی خانواده کودکان مهدکودکی، همبستگی معنی دار و معکوس با نمره کل دلبستگی مشاهده شد(031/0p=). نتیجه گیری: گرچه جدایی مادر از کودک باعث بروز یک خلا عاطفی کوتاه مدت برای کودک می گردد اما از آنجایی که عوامل میانجی فردی، اجتماعی و فرهنگی متعددی در صورت مساعد بودن شرایط بر فرایند شکل گیری دلبستگی کودکان تاثیر میگذارند لذا نمی توان به تنهایی حضور در مهد کودک را به عنوان عامل اصلی در بروز ناایمنی دلبستگی قلمداد کرد. کلیدواژه ها: دلبستگی، مهد کودک، کودکان