سنجش استرس در بیماران سرطانی: روایی عاملی مقیاس استرس ادراک شده در ایران

مقدمه: مقیاس استرس ادراک شده یکی از محدود ابزارهایی است که سطح کلی استرس ادراک شده را اندازه گیری می کند و در طیف وسیعی از موقعیت های پژوهشی و بالینی استفاده شده است. مطالعه حاضر با هدف تحلیل روان سنجِی نسخه فارسی مقیاس استرس ادراک شده در گروهی از بیماران مبتلا به سرطان انجام شد. روش: جهت تعیین روایی عاملی نسخه فارسی مقیاس استرس ادراک شده از روش های آماری تحلیل عاملی اکتشافی و تحلیل عاملی تأییدی و به منظور بررسی همسانی درونی نسخه فارسی مقیاس استرس ادراک شده از ضرایب آلفای کرونباخ استفاده شد. در این مطالعه 155 بیمار سرطانی (119 زن و 36 مرد) به نسخه فارسی مقیاس استرس ادراک شده پاسخ دادند. یافته ها: نتایج تحلیل مؤلفه های اصلی با استفاده از چرخش وریمکس نشان داد که نسخه فارسی مقیاس استرس ادراک شده از دو عامل خودکارآمدی ادراک شده و درماندگی ادراک شده تشکیل شده است. شاخص های برازش تحلیل عاملی تأییدی بر پایه نرم افزار amos، وجود عوامل دو گانه را تأیید کرد. مقادیر ضرایب همسانی درونی برای عوامل خودکارآمدی ادراک شده، درماندگی ادراک شده و نمره کلی استرس ادراک شده به ترتیب برابر با 80/0، 60/0 و 76/0 به دست آمد. نتیجه گیری: نتایج نشان داد که مقیاس استرس ادراک شده برای اندازه گیری استرس روان شناختی ادراک شده در گروه نمونه بیماران سرطانی فارسی زبان، از لحاظ روان سنجی ابزار دقیقی است.