ارزیابی عوامل مرتبط با مرگ میر و جراحت در تصادفات موتورسواران در استان خراسان شمالی

سابقه و هدف : مرگ و میر و جرح ناشی از تصادفات در کشورهای جهان سوم اکثراً در میان عابران پیاده، مسافران و موتورسیکلت سواران رخ می‏دهد.رشد هم‎زمان جمعیت جوان کشور و تولید موتور‎سیکلت‎ باعث استفاده افراد زیادی از این وسیله شده است. پژوهش حاضر با هدف تعیین عوامل مرتبط بر تصادفات منجر به جرح و فوت در موتورسواران استان خراسان شمالی در نوروز 1391 انجام شد. مواد و روشها : در این مطالعه توصیفی-مقطعی که از تاریخ 25 اسفند ماه 1390 تا 15 فروردین 1391 به مدت 20 روز به صورت سرشماری انجام گرفت،اطلاعات مورد نظر از طریق چک لیستی گردآوری گردید که شامل 3بخش مشخصات جمعیتی ، مشخصات حادثه و مشخصات حادثه دیده بود. و جهت آنالیز داده ها از نرم افزار spss 18 استفاده شد. یافته ها : 122 تصادف موتورسوار رخ داد که تمامی رانندگان مرد و 70 مورد (57/9%) از آن ها متأهل بودند. میانگین سنی موتورسواران 27/3 با انحراف معیار 10/6 سال بود. 106 موتور سوار (86/9%) فاقد گواهینامه رانندگی بودند و 98/4% نفر از موتورسواران هنگام حادثه کلاه ایمنی نداشتند. بیشترین تصادف با 37/4%در داخل شهر بود. آسیب به اندام‎ها با 53% بیشترین نوع جراحت وارده به موتورسواران بود.2/5% صدمات به سرو گردن باعث مرگ و 64/1% باعث مصدومیت های منجر به بستری گردید. 71/4% از صدمات لگن و تنه، 64/3% صدمات به اندام ها و 58/3% صدمات چندگانه در تصادفات باعث راهی شدن موتورسواران به اتاق عمل گردید. نتیجه گیری: نظارت بیشتر بر استفاده از تجهیزات حفاظتی، دارا بودن گواهینامه رانندگی و دستورالعمل‏هایی جهت ساخت موتورسیکلت هایی با ضریب امنیتی بالا از جمله راهکارهای موثر در کاهش صدمات و تلفات به شمار می‎آیند که توجه بیشتر مسئولین را می‎طلبد. کلید واژه: