بررسی ارتباط عوامل ترومبوتیک با شدت خون ریزی در بیماران مبتلا به نقص فاکتور یازده انعقادی

سابقه و هدف: فاکتور یازده انعقادی یک گلیگوپروتیین است که در انعقاد خون نقش دارد. هدف این مطالعه بررسی ارتباط عوامل ترومبوتیک با میزان خون ریزی در بیماران مبتلا به نقص ارثی فاکتور یازده بود. مواد و روش ها: این مطالعه بر روی تمامی 24 بیمار مبتلا به کمبود ارثی فاکتور یازده در درمانگاه جامع بیماران هموفیلی تهران صورت گرفت. جهت هر یک از بیماران بعد از مصاحبه و معاینه پرسش نامه تعیین شدت خون ریزی انجمن هموستاز-ترومبوز تکمیل گردید. سپس نمونه خون بیماران جهت اندازه گیری فاکتور دو، پنج، هفت، هشت، نه، ده، یازده، دوازده، سیزده و فیبرینوژن، فاکتوهای ضد انعقادی (پروتئین c، پروتئین s، آنتی ترومبین iii، پروترومبین a20210، فاکتورv لیدن، mthfr و هموسیستین) اخذ و آزمایش های لازم انجام شد. یافته ها: 2/54 درصد بیماران مورد بررسی مرد و مابقی زن بودند. میانگین و انحراف معیار سن بیماران به ترتیب 2/27 و 6/13 سال بود. کم ترین سن 3 سال و بالاترین سن 49 سال بود. شدت خون ریزی در ٨/٤٥ درصد بیماران خفیف، ٢/٢٩ درصد متوسط و مابقی (٢٥ درصد) خون ریزی شدید داشتند. ارتباط فاکتور v با شدت خون ریزی مستقیم و معنی داربود (٠٣٣/٠= p و ٤٩١/٠= r). سایر فاکتورهای ترومبوتیک و انعقادی با شدت خون ریزی رابطه معنی داری نداشتند. نتیجه گیری: یافته ها نشان می دهد شدت خون ریزی در بیماران مبتلا به نقص فاکتور یازده انعقادی با سطح فاکتور v ارتباط دارد. در خصوص ارتباط سایر عوامل ترومبوتیک با شدت خون ریزی در این بیماران، نیاز به مطالعات چند مرکزی باتعداد نمونه بیش تر می باشد