مقایسه تأثیر هشت هفته تمرینات منتخب پلیس و ترکیب با تمرینات مقاومتی بر ترکیب بدن و عملکرد جسمانی افسران پلیس

مقدمه: هدف این تحقیق مقایسه تأثیر هشت هفته تمرینات منتخب پلیس و ترکیب با تمرینات مقاومتی بر ترکیب بدن و عملکرد جسمانی افسران پلیس بود. مواد و روش ها: بدین منظور 34 نفر مرد سالم از کارکنان نیروی انتظامی شهرستان لردگان با میانگین سنی 3/50±30/53 سال به طور داوطلبانه انتخاب و به صورت تصادفی به گروه تمرینات پایه پلیس یا همان منتخب پلیس (17=n) و گروه تمرینات ورزشی مقاومتی به همراه تمرینات پایه پلیس (17=n) تقسیم شدند. افرادی که سابقه بیماری خاص مثل سکته قلبی، آریتمی کنترل نشده، بیماری های سندرم متابولیک و فشارخون بالا نداشتند، سیگار نمی کشیدند و از رژیم غذایی و شیوه درمانی خاصی استفاده نمی کردند و برای شروع فعالیت بدنی آمادگی لازم را داشتند وارد این تحقیق شدند. هر دو گروه به مدت هشت هفته، هر هفته سه جلسه و هر جلسه به مدت 45 الی 60 دقیقه به فعالیت های ورزشی پرداختند. برنامه تمرینات پایه شامل ترکیبی از تمرینات رایج نظامی شامل دوی استقامت و سرعت، عبور از میدان موانع، بارفیکس اصلاح شده، شنای سوئدی، بالا رفتن از نردبان متحرک، بالا رفتن از دیوار صاف و پایین آمدن از آن بود. برنامه تمرینات مقاومتی شامل استفاده از وزنه و دمبل و با حضور و نظارت مستمر مربی بدن سازی انجام گرفت. ابتدا اندازه گیری ابعاد بدنی قد، وزن و سپس آزمون های بارفیکس اصلاح شده، دوی رفت و برگشت 9×4 متر، دوی 60 متر، دراز و نشست، آزمون انعطاف پذیری ولز و دوی 2400 متر اجرا شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون تی در گروه های وابسته و مستقل جهت مقایسه‎ی میانگین های درون گروهی و بین گروهی استفاده شد. یافته ها: نتایج این پژوهش نشان داد که تفاوت معنی داری از نظر استقامت عضلات شکم، استقامت کمربند شانه ای، استقامت قلبی و تنفسی، چابکی و انعطاف پذیری بین دو گروه وجود دارد (0/05p<) همچنین تفاوت معنی داری از نظر استقامت عضلات سینه و سرعت مشاهده نشد (0/05p>). نتیجه گیری: به طور کلی، تمرینات ورزشی منتخب در مقایسه با تمرینات ورزشی مقاومتی با توجه به اینکه توده های عضلانی بیشتری را مورد فشار قرار می دهد اثر بیشتری بر عوامل آمادگی جسمانی دارد.