Spectators for Sport, Sport for Spectators: The Chariot Races and Gladiator Fights in Rome

Bu çalışmanın amacı, Roma ile özdeşleşmiş başlıca sportif etkinlikler olan atlı araba yarışları ve gladyatör dövüşlerinin köken, gelişim değişim safhalarının irdelenmesidir. Uygarlığı’nın ilk en uzun ömürlü etkinliği Etrüsk Yunan’dan beslenen yarışlarıdır. Savaşlardaki askeri başarısızlıklardan kurtulma, şehri hastalıklardan arındırma gibi farklı gerekçelerin kült inançlarla bağdaştırılması, adaklar şeklinde gerçekleştirilen yarışlara atfedilen değeri artırmıştır. Oyunların popülaritesini takımların ortaya çıkmasını izlemiş ancak yarışlar asıl ivmesini Hristiyanlığın devlet dini haline gelmesi sonucu diğer etkinliklerden uzaklaşılmasıyla Bizans döneminde kazanmıştır. Roma’nın popüler ise suçluları cezalandırma ölülere saygı göstermenin aracısı dövüşleridir. Dövüşlerin, odaklı yapısıyla uyuşan ruhu, sayılarının artmasının bir kamu eğlencesine dönüşmesinin tetikleyicisi olmuştur. Savaşçı inançlar siyasi mücadelelerle harlanan kaba mizacı, kanlı dövüşlere yön kazandırmış alevini yükseltmiştir. Augustus takipçileriyle sistemleştirilen dövüşleri imparatorluk arenaların vazgeçilmez etkinliklerinden birine dönüşmüştür. Ancak Hristiyanlık inancına uygun bulunmayan dövüşler; din adamları, idareciler toplum tarafından dışlanarak MS 4. yüzyılda sonlanmıştır. Sonuç olarak Roma, ham aldığı beden faaliyetlerini başta Etrüskler olmak üzere çevre medeniyetlerin etkisiyle yoğurarak yapısına etkinliklere evirmiş mücadeleye aç seyirci kitlesini, çağdaşlarında görülmeyen, şiddet içerikli etkinliklerle beslemiştir. Başlangıçta ritüellerin paydaşı çıkan oyunlar süreç içerisinde sosyal hayatın parçası iktidar halkın buluşma noktası olmuş, sayısı sürekli artma eğilimi göstermiştir. kitle üzerindeki etkisini fark eden sahipleri etkinleri politik amaçlarla yüzyıllar boyunca etkin biçimde kullanmaya çabalamışlardır.