Człowiek – muzyka – Śląsk. Esej o ranie

Artykuł (esej badawczy) pozwala zobaczyć śląską odmianę rany. Rzecz o Jorgu zostaje zakorzeniona w idei śląskiego zadomowienia, lecz także śląskich odmianach niepokoju, dążenia i wzniosłości spoglądającej nieskończoność. Odsłonięty dom jako niebagatelna konstrukcja kulturowa metafizyczna, której poraniony człowiek ćwiczy sobą powrót do domu przepracowuje upadek. Towarzysząca figura Ōmy kryje wiedzę ciążeniu tego, co absolutne, oddali, nie powinno zawłaszczać życia władać człowiekiem. W losie Jorga jest coś przerażająco symbolicznego, gdy „traci się” wraz z muzyką, ze Śląskiem tym, ludzkie. Rzucenie się objęcia sztuki świata, chęć „wszystkiego”, pójście za rani, prowadzi trudności uzgodnieniu pasji szaleńczego talentu powściągliwością precyzją domu, ale też utrzymaniem człowieka przy życiu. Rachunek zapłacony przez przygniatający.