COMPASSION, PAIN AND SALVATION: SCHOPENHAUER AND NIETZSCHE BEFORE THE MEANINGLESSNESS OF LIFE

İnsanın temel duygu durumlarından birisi olan merhamet Schopenhauer ve Nietzsche’nin düşünce dünyasında birbirine tümüyle zıt iki konum işgal etmektedir. Merhamet için etik değer olarak insanın bu kötücül dünyadan kurtuluşunun anahtarlarından birisini temsil ederken Nietzsche merhamet, sürü içgüdüsüne sahip kendi zayıflığını örtbas etmek zayıflığı bizzat yaşamın kendisine aktararak onu değerden düşürmek kullandığı bir araca dönüşür. doğrudan dünyanın yorumundan hareketle onun ıstırabını sefaletini veri kabul ederek böylesi gerçekliği yaşayan her canlıya ancak merhametle yaklaşılması gerektiğini ileri sürer. Oysa dünyayı yorumlama eylemini analiz ederek, merhametin dünya yorumu çok derinlerde takım yaşam karşıtı yozlaşmış güdüleri sakladığını ifşa eder. Makalenin amacı söz konusu farklı başlangıç noktasını temele alarak eyleminin filozofun düşüncesinde olduğu anlam katmanlarını aydınlatmaktır.