چکیده: رشد سریع شهرنشینی و نبود یک نظام مدون برنامه ریزی و چند مدیریتی بودن شهرهای کشور، خدمات شهری را با مشکلات و مسایلی خاصی روبه رو ساخته است. در این میان کاربری های آموزشی به عنوان یکی از کاربری های مهم شهری که سطوح قابل توجهی از فضای شهری را به خود اختصاص می دهد با مشکلاتی چون کمبود، توزیع ناموزون و نامتناسب با نیازهای جمعیتی، عدم رعایت همجواری ها روبه رو می باشند. در این رساله مراکز آموزشی شهر جوانرود مورد مطالعه قرار گرفته تا ارزیابی صحیحی از این مراکز با توجه به شاخص های کاربری اراضی شهری به عمل آید و با استفاده از معیارها و ضوابط موجود و با بهره گیری از سیستم اطلاعات جغرافیایی(gis) به بررسی و ارزیابی این فضاها مطابق با معیارهای کاربری اراضی شهری پرداخته و الگوهای علمی مکان یابی این فضاها ارایه شده است. جهت انجام این مهم، ابتدا اقدام به تشکیل بانک اطلاعاتی، و سپس با ترکیب اطلاعات مکانی و توصیفی، با انجام محاسبات و تحلیل این اطلاعات، به ارایه نمایش خروجی های متنوع در مورد مدارس و لایه های کاربری اراضی با استفاده از این سیستم پرداخته شد. در واقع داده های مکانی با استفاده از نقشه 1:2500 (غیر رقومی)، و همچنین اطلاعات توصیفی با استفاده از اسناد، آمار و پ‍ژوهش های میدانی جمع آوری و سپس رقومی گردیده است. آن گاه برای هر یک از لایه های کاربری اراضی شهری موثر در مکان یابی مدارس لایه های جداگانه تهیه گردید. و برای هر کدام حریم هایی تعریف شد و با توجه به وزن گذاری هر یک از لایه ها و طبقه بندی مجدد موقعیت مدارس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج تحقیق بیانگر آن است که مراکز آموزشی شهر مورد مطالعه از نظر سازگاری با سایر کاربری ها و دسترسی دارای مشکل می باشند که با قابلیت های سیستم اطلاعات جغرافیایی و تجزیه و تحلیل اطلاعات مکانی و توصیفی می توان بانک اطلاعاتی جامعی از مراکز آموزشی تهیه نمود. و در نهایت به تحلیل و ارزیابی صحیح و اصولی از فضاهای آموزشی پرداخت. کلمات کلیدی: ساج(gis)، کاربری آموزشی، کاربری اراضی شهری، مکان یابی مدارس، شهرنشینی، جوانرود