همزمان با تغییرات سریع فنون و مهارتها و ظهور پدیده های نوین در فناوری اطلاعات و تأثیر آنها بر شیوه ها و روشهای زیستن، فرایند آموزش نیز که یکی از ارکان اساسی و بنیادین جوامع است، متحول و دگرگون شده است.یکی از این تحولات و پیشرفت ها در عرصه آموزش ظهور«نظام آموزش از دور» است. آموزش از دور و دانشگاه پیام نور که مجری اصلی این نظام آموزشی در ایران است، در کنار مزایای بیشمار خود دارای محدودیتهایی نیز می باشد که از آن جمله می توان به توجه کمتر به رشته های علمی و تجربی در مقایسه با رشته های نظری، کتاب و جزوه محور بودن و عدم وجود تعامل و ارتباطات عاطفی کافی بین استاد و دانشجویان و نیز بین خود دانشجویان، اشاره کرد. از آنجائیکه یادگیری یک جریان متعامل است، پس تعامل یک جزء اصلی در جریان آموزش از دور است.درک اهمیت تعامل برای پیشرفت و طراحی دوره های آموزش از دور، لازم است. بر همین اساس سوال اصلی پژوهش آن بود که تأثیر آموزش از دور بر تعامل اجتماعی دانشجویان دوره کارشناسی ارشد رشته علوم تربیتی در سال تحصیلی 88-87 چیست؟ جامعه آماری شامل دانشجویان ورودی مهر 87 مشغول به تحصیل در رشته علوم تربیتی (کلیه گرایشها اعم از برنامه ریزی درسی و آموزشی ، تاریخ و فلسفه آموزش و پرورش ( تعلیم و تربیت اسلامی ))در مقطع کارشناسی ارشد در دانشگاه پیام نور مرکز تهران بود که به شیوه تصادفی خوشه ای تعداد 130 نفر بعنوان نمونه آماری انتخاب گردید.روش تحقیق از نوع پیمایشی بود و پرسشنامه محقق ساخته بعنوان ابزار گرد آوری اطلاعات استفاده گردید.داده ها با استفاده از نرم افزار spssمورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.نتایج پژوهش بیانگر آن است که میزان انواع مختلف تعامل بطور کلی در دانشگاه پیام نور کم است.همچنین بعضی از انواع تعامل باعث یادگیری بهتر دانشجویان و نیز بهبود روابط اجتماعی ایشان و کاهش احساس انزوا و تنهایی آنها در محیط دانشگاه می شود.